ἀτυχής: Difference between revisions

From LSJ

Ὅμηρον ἐξ Ὁμήρου σαφηνίζεινexplain Homer from Homer, explain Homer with Homer

Source
(6_7)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀτῠχής''': -ές, [[ἀτυχής]], [[δυστυχής]], Ἀντιφῶν 116. 23 (ἐν τῷ ὑπερθ. Πλάτ. Νόμ. 905Α· οὐ γὰρ [[οὕτως]] [[ἄφρων]] οὐδ’ [[ἀτυχής]] εἰμι Δημ. 34. 13: - Ἐπίρρ. -χῶς Ἰσοκρ. 236Α. ΙΙ. [[ἄμοιρος]], ἀλλὰ [[γοῦν]] συνέσεως καὶ τῆς καθ’ ἑαυτὰ σοφίας οὐκ ἀτυχῆ (ἀτυχεῖ Ἑρχέριος) Αἰλ. π. Ζ. 11. 31.
|lstext='''ἀτῠχής''': -ές, [[ἀτυχής]], [[δυστυχής]], Ἀντιφῶν 116. 23 (ἐν τῷ ὑπερθ. Πλάτ. Νόμ. 905Α· οὐ γὰρ [[οὕτως]] [[ἄφρων]] οὐδ’ [[ἀτυχής]] εἰμι Δημ. 34. 13: - Ἐπίρρ. -χῶς Ἰσοκρ. 236Α. ΙΙ. [[ἄμοιρος]], ἀλλὰ [[γοῦν]] συνέσεως καὶ τῆς καθ’ ἑαυτὰ σοφίας οὐκ ἀτυχῆ (ἀτυχεῖ Ἑρχέριος) Αἰλ. π. Ζ. 11. 31.
}}
{{bailly
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> malheureux, infortuné;<br /><b>2</b> qui échoue, qui n’obtient pas sa part de, gén..<br />'''Étymologie:''' ἀ, τυχή.
}}
}}

Revision as of 19:38, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀτῠχής Medium diacritics: ἀτυχής Low diacritics: ατυχής Capitals: ΑΤΥΧΗΣ
Transliteration A: atychḗs Transliteration B: atychēs Transliteration C: atychis Beta Code: a)tuxh/s

English (LSJ)

ές,

   A unfortunate, Antipho 2.2.1 (Sup.); οὐ γὰρ οὕτως ἄφρων οὐδ' ἀ. εἰμι D.3.21; euphem., ἀ. γενέσθαι 'get into trouble', Pl.Lg.905a: late acc. fem. ἀτυχήν Annales du Service22.10 (i B.C./i A.D.). Adv. -χῶς Isoc.12.15: Sup. -έστατα Longin.33.5.    II missing, without share in, τινός Ael.NA11.31, Max.Tyr.20.5.

German (Pape)

[Seite 390] ές, unglücklich, Plat. Legg. X, 905 a u. Folgde; bes. nicht erlangend, verfehlend; übh. τινός, untheilhaft, συνέσεως Ael. H. A. 11, 31.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτῠχής: -ές, ἀτυχής, δυστυχής, Ἀντιφῶν 116. 23 (ἐν τῷ ὑπερθ. Πλάτ. Νόμ. 905Α· οὐ γὰρ οὕτως ἄφρων οὐδ’ ἀτυχής εἰμι Δημ. 34. 13: - Ἐπίρρ. -χῶς Ἰσοκρ. 236Α. ΙΙ. ἄμοιρος, ἀλλὰ γοῦν συνέσεως καὶ τῆς καθ’ ἑαυτὰ σοφίας οὐκ ἀτυχῆ (ἀτυχεῖ Ἑρχέριος) Αἰλ. π. Ζ. 11. 31.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
1 malheureux, infortuné;
2 qui échoue, qui n’obtient pas sa part de, gén..
Étymologie: ἀ, τυχή.