συμπληρωτικός: Difference between revisions
From LSJ
(6_11) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συμπληρωτικός''': -ή, -όν, ὁ εἰς συμπλήρωσιν [[ἐπιτήδειος]], τινος Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 131, Πλούτ. 2. 1060C, κτλ. Ἐπίρρ. -κῶς. Διονύσ. Ἀρεοπ.· οὕτω, συμπληρωματικῶς, Εὐστ. εἰς Διον. Π. 41. | |lstext='''συμπληρωτικός''': -ή, -όν, ὁ εἰς συμπλήρωσιν [[ἐπιτήδειος]], τινος Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 131, Πλούτ. 2. 1060C, κτλ. Ἐπίρρ. -κῶς. Διονύσ. Ἀρεοπ.· οὕτω, συμπληρωματικῶς, Εὐστ. εἰς Διον. Π. 41. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />propre à remplir, achever <i>ou</i> compléter.<br />'''Étymologie:''' [[συμπληρόω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:38, 9 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,
A able to complete, forming an essential part of, ὑγιείας Epicur.Ep. 3p.64U.; εὐδαιμονίας, τελειότητος, Stoic.3.18,35; τῆς ἐννοίας ἢ τῆς οὐσίας Gal.6.200, cf. Plot.2.6.1, 6.2.15. 2 causing congestion, τῆς κεφαλῆς Antyll. ap. Orib.6.1.8, Sor.1.119: abs., σ. τὸ καστόριον Id.2.85.
German (Pape)
[Seite 988] ή, όν, zum Ausfüllen, Vollzähigmachen gehörig, vollendend; τῆς τελειότητος Plut. dv. Stoic. 4; S. Emp. oft.
Greek (Liddell-Scott)
συμπληρωτικός: -ή, -όν, ὁ εἰς συμπλήρωσιν ἐπιτήδειος, τινος Ἐπίκουρ. παρὰ Διογ. Λ. 10. 131, Πλούτ. 2. 1060C, κτλ. Ἐπίρρ. -κῶς. Διονύσ. Ἀρεοπ.· οὕτω, συμπληρωματικῶς, Εὐστ. εἰς Διον. Π. 41.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à remplir, achever ou compléter.
Étymologie: συμπληρόω.
