δυσπαρηγόρητος: Difference between revisions
From LSJ
(6_19) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δυσπαρηγόρητος''': -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε. | |lstext='''δυσπαρηγόρητος''': -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />difficile à consoler, inconsolable.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[παρηγορέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:47, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, = sq.,
A ἐπιθυμία J.AJ16.7.4. II inconsolable, Plu.2.74e; admitting no consolation, συμφορά Phalar.Ep.144.1; hard to soothe, ἄλγημα Herod.Med. ap. Aët.9.2.
German (Pape)
[Seite 686] schwer zu trösten; Cic. Fam. 4, 3; καὶ δυσανάκλητος Plut. ad. et amic. discr. 52.
Greek (Liddell-Scott)
δυσπαρηγόρητος: -ον, τῷ ἑπομ., Πλούτ. 2. 74Ε.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à consoler, inconsolable.
Étymologie: δυσ-, παρηγορέω.
