σκυδμαίνω: Difference between revisions
From LSJ
(6_2) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σκυδμαίνω''': [[σκύζομαι]], μή μοι, Πάτροκλε, σκυδμαινέμεν Ἰλ. Ω. 592.-- Καθ’ Ἡσύχ.: «σκυθρωπάζειν, νεμεσᾶν, ὀργίζεσθαι». | |lstext='''σκυδμαίνω''': [[σκύζομαι]], μή μοι, Πάτροκλε, σκυδμαινέμεν Ἰλ. Ω. 592.-- Καθ’ Ἡσύχ.: «σκυθρωπάζειν, νεμεσᾶν, ὀργίζεσθαι». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. inf. prés. épq.</i> σκυδμαινέμεν;<br />s’irriter, être irrité contre, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[σκύζομαι]], [[μαίνω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:47, 9 August 2017
English (LSJ)
=
A σκύζομαι, μή μοι, Πάτροκλε, σκυδμαινέμεν Il.24.592.
German (Pape)
[Seite 906] = σκύζομαι, Einem zürnen, τινί, μή μοι – σκυδμαινέμεν, Il. 24, 592.
Greek (Liddell-Scott)
σκυδμαίνω: σκύζομαι, μή μοι, Πάτροκλε, σκυδμαινέμεν Ἰλ. Ω. 592.-- Καθ’ Ἡσύχ.: «σκυθρωπάζειν, νεμεσᾶν, ὀργίζεσθαι».
French (Bailly abrégé)
seul. inf. prés. épq. σκυδμαινέμεν;
s’irriter, être irrité contre, τινι.
Étymologie: σκύζομαι, μαίνω.
