ἀτιτάλλω

English (LSJ)

aor. I

   A ἀτίτηλα Il.24.60, IG14.2005:—Med.,aor. I ἀτιτήλατο Opp.C.1.271: (ἀταλός):—redupl. form of ἀτάλλω, rear, tend, θρέψα τε καὶ ἀτίτηλα Il. l.c.; παῖδα δὲ ὣς ἀτίταλλε Od.18.323; οἵ μ' ἐν σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ' ἀτίταλλον Il.14.202, cf. 16.191, Hes.Th. 480, Pi.N.3.58; also of animals, τοὺς μὲν [ἵππους] . . ἀτίταλλ' ἐπὶ φάτνῃ Il.5.271:—Pass., χῆν' ἥρπαξ' ἀτιταλλομένην ἐνὶ οἴκῳ Od.15.174.    2 metaph., cherish, καί σε Κόως ἀτίταλλε Theoc.17.58: c. dat., καλοῖς Id.15.111; in bad sense, beguile, cajole, σκιράφοις ἀ. Hippon.86.— Poet. and late Prose, as Them.Or.20.234b.

German (Pape)

[Seite 387] poet. = ἀτάλλω, aufziehen, pflegen, warten, παῖδα Od. 15, 450; σύας σιάλους 14, 41; γόνον Pind. N. 3, 56; ἵππων, ὅσσα γένεθλ' ἀτιτήλατο μύριος αἶα Opp. C. 1, 271; übh. hegen, pflegen, Theocr. 17, 58; καλοῖς, schmücken, 15, 111.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτῐτάλλω: ἀόρ. α΄, Ἰων. ἀτίτηλα Συλλ. Ἐπιγρ. 6289: - Μέσ. ἀτιτήλατο Ὀππ. Κ. 1. 271: (ἀταλός). Ἀναδιπλασιασθεὶς τύπος τοῦ ἀτάλλω, τρέφω, ἐκτρέφω, ἀνατρέφω, παῖδα δὲ ὣς ἀτίταλλε Ὀδ. Σ. 323· οἵ μ᾽ ἐν σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ᾽ ἀτίταλλον Ἰλ. Ξ. 202, πρβλ. Π. 191, πρβλ. Ἡσ. Θ. 480, Πινδ. Ν. 3. 99, Θεόκρ. 17. 58: - ὡσαύτως ἐπὶ ζᾡων, τοὺς μὲν [ἵππους]... ἀτίταλλ᾽ ἐπὶ φάτνῃ Ἰλ. Ε. 271: - Παθ., χῆν’ ἥρπαξ’ ἀτιταλλομένην ἐνὶ οἴκῳ Ὀδ. Ο. 174. 2) μεταφ. περιποιοῦμαι, περιθάλπω, μετὰ δοτ., Ἀρσινόα πάντεσσι καλοῖς ἀτιτάλλει Ἄδωνιν Θεόκρ. 15. 111· καὶ ἐπὶ κακῆς σημασίας, ἐξαπατῶ, ἀποπλανῶ, σκιράφοις ἀτ. Ἱππῶναξ ἐν Ἀποσπ. 82.

French (Bailly abrégé)

verbe poét. sans fut. ni pf. Act. ; Pass. seul. prés. et impf.
élever, nourrir, acc..
Étymologie: redoubl. de ἀτάλλω.