βλιτομάμμας: Difference between revisions
From LSJ
τίς δ' οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται → who knows if life is death, and if in the underworld death is considered life
(6_9) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''βλιτομάμμας''': ἢ -μάμας, ου, ὁ, [[εὐήθης]], ἴδε ἐν λ. [[βληχητά]]· συγγενὴ [[εἶναι]] τὰ μαμμάκυθος, [[συκομάμμας]] | |lstext='''βλιτομάμμας''': ἢ -μάμας, ου, ὁ, [[εὐήθης]], ἴδε ἐν λ. [[βληχητά]]· συγγενὴ [[εἶναι]] τὰ μαμμάκυθος, [[συκομάμμας]] | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />grand sot, grand niais, « le chéri à sa maman ».<br />'''Étymologie:''' litt. qui tète encore sa mère, de [[βλίττω]], [[μάμμη]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:50, 9 August 2017
English (LSJ)
or βλῐτο-μάμας, ου, ὁ,
A booby, Ar.Nu.1001, cf. Phryn. PSp.55 B.
German (Pape)
[Seite 449] ὁ, Ar. Nubb. 908 (auch -μάμας geschr.), der wie ein Kind immer die Mutter ruft, dummer Lasse, Dummkopf; vgl. B. A. 31. Nach Hesych. auch βλίτων, fem. βλιτάς.
Greek (Liddell-Scott)
βλιτομάμμας: ἢ -μάμας, ου, ὁ, εὐήθης, ἴδε ἐν λ. βληχητά· συγγενὴ εἶναι τὰ μαμμάκυθος, συκομάμμας
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
grand sot, grand niais, « le chéri à sa maman ».
Étymologie: litt. qui tète encore sa mère, de βλίττω, μάμμη.
