δολοπλόκος: Difference between revisions

From LSJ

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501
(6_16)
(Bailly1_2)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''δολοπλόκος''': -ον, δόλους πλέκων, Ἀφροδίτα, Σαπφὼ 1. 2, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 6, 3.
|lstext='''δολοπλόκος''': -ον, δόλους πλέκων, Ἀφροδίτα, Σαπφὼ 1. 2, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 6, 3.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui ourdit, trame des ruses.<br />'''Étymologie:''' [[δόλος]], [[μῦθος]].
}}
}}

Revision as of 19:52, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δολοπλόκος Medium diacritics: δολοπλόκος Low diacritics: δολοπλόκος Capitals: ΔΟΛΟΠΛΟΚΟΣ
Transliteration A: doloplókos Transliteration B: doloplokos Transliteration C: doloplokos Beta Code: doloplo/kos

English (LSJ)

ον (α, ον v.l. in Lyr.Adesp.129),

   A weaving wiles, Ἀφροδίτα Sapph.1.2; μῦθος Tryph.264.

German (Pape)

[Seite 655] Listen flechtend, Ränke spinnend, verschlagen; Ἀφροδίτη Sappho 1, 2; p. bei Arist. Eth. 7, 7; Eros, Alph. 3 (Plan. 212); γέρων Tryph. 264.

Greek (Liddell-Scott)

δολοπλόκος: -ον, δόλους πλέκων, Ἀφροδίτα, Σαπφὼ 1. 2, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 6, 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui ourdit, trame des ruses.
Étymologie: δόλος, μῦθος.