Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

τετράχορδος: Difference between revisions

From LSJ

Τἀληθὲς ἀνθρώποισιν οὐχ εὑρίσκεται → Non invenitur veritas ab hominibus → Die Menschen finden das, was wahr ist, nicht heraus

Menander, Monostichoi, 511
(6_15)
(Bailly1_5)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''τετράχορδος''': -ον, (χορδὴ) ὁ ἔχων τέσσαρας χορδάς, [[ὄργανον]] Ἀθήν. 183Α· - τὸ τετράχορδον, κλῖμαξ [[μουσικὴ]] περιλαμβάνουσα δύο τόνους καὶ [[ἡμιτόνιον]], τὸ ἀρχαιότατον Ἑλληνικὸν μουσικὸν [[σύστημα]] καὶ βάσις πάντων τῶν [[μετέπειτα]], Ἀριστ. Προβλ. 19. 33, Ἀποσπ. 43, Πλούτ. 2. 1021Ε, κλπ., ἴδε Λεξικ. τῶν Ἀρχαιοτήτ.
|lstext='''τετράχορδος''': -ον, (χορδὴ) ὁ ἔχων τέσσαρας χορδάς, [[ὄργανον]] Ἀθήν. 183Α· - τὸ τετράχορδον, κλῖμαξ [[μουσικὴ]] περιλαμβάνουσα δύο τόνους καὶ [[ἡμιτόνιον]], τὸ ἀρχαιότατον Ἑλληνικὸν μουσικὸν [[σύστημα]] καὶ βάσις πάντων τῶν [[μετέπειτα]], Ἀριστ. Προβλ. 19. 33, Ἀποσπ. 43, Πλούτ. 2. 1021Ε, κλπ., ἴδε Λεξικ. τῶν Ἀρχαιοτήτ.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />à quatre cordes ; τὸ τετράχορδον accord de deux tons et demi.<br />'''Étymologie:''' [[τέτταρες]], [[χορδή]].
}}
}}

Revision as of 19:54, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τετρᾰχορδος Medium diacritics: τετράχορδος Low diacritics: τετράχορδος Capitals: ΤΕΤΡΑΧΟΡΔΟΣ
Transliteration A: tetráchordos Transliteration B: tetrachordos Transliteration C: tetrachordos Beta Code: tetra/xordos

English (LSJ)

ον, (χορδή)

   A four-stringed, ὄργανον Ath.4.183a; λύρα Str.13.2.4.    II Subst. -χορδον, τό, tetrachord, i.e. scale of four notes, comprising two tones and a half, Arist.Pr.922b8, Fr.47, Plu.2.1021e, etc.: metaph., (sc. παθῶν) Aristo Stoic.1.85, cf. Jul.Caes.315c.

German (Pape)

[Seite 1100] viersaitig; τὸ τετράχορδον, das Tetrachord, Arist. probl. 19, 33 u. Music., eine Folge von vier Saiten od. Tönen, die drittehalb Töne maßen, die Grundlage aller spätern Tonsysteme.

Greek (Liddell-Scott)

τετράχορδος: -ον, (χορδὴ) ὁ ἔχων τέσσαρας χορδάς, ὄργανον Ἀθήν. 183Α· - τὸ τετράχορδον, κλῖμαξ μουσικὴ περιλαμβάνουσα δύο τόνους καὶ ἡμιτόνιον, τὸ ἀρχαιότατον Ἑλληνικὸν μουσικὸν σύστημα καὶ βάσις πάντων τῶν μετέπειτα, Ἀριστ. Προβλ. 19. 33, Ἀποσπ. 43, Πλούτ. 2. 1021Ε, κλπ., ἴδε Λεξικ. τῶν Ἀρχαιοτήτ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à quatre cordes ; τὸ τετράχορδον accord de deux tons et demi.
Étymologie: τέτταρες, χορδή.