ἡβάσκω: Difference between revisions
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
(6_6) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἡβάσκω''': ἐναρκτικὸν τοῦ [[ἡβάω]], [[ἔρχομαι]] εἰς τὴν ἡβικὴν ἡλικίαν, εἰς [[ἀκμήν]], Λατ. pubescere, Ἱππ. Ἀφ. 1248, Ξεν. Ἀν. 4. 6, 1˙ [[παῖς]] ἡβάσκων ἄρτι [[αὐτόθι]] 7. 4, 7. 2) μεταφ., νῦν ἕθ’ ἡβάσκει κακὸν (κατὰ Δινδ. ἀντὶ ἡβᾷ σοι) Εὐρ. Ἀλκ. 1085˙ ἡμῖν ἡβάσκει πενίη Ἀνθ. Π. 6. 30. 3) [[φθάνω]] εἰς ἀνδρικὴν ἡλικίαν, δεικνύω τὰ ἐξωτερικὰ σημεῖα ἀνδρικῆς ἡλικίας, Ἀρισταίν. 1. 11, Φιλόστρ. 821, Γαλην. - Πρβλ. τὸ ἑπόμ. | |lstext='''ἡβάσκω''': ἐναρκτικὸν τοῦ [[ἡβάω]], [[ἔρχομαι]] εἰς τὴν ἡβικὴν ἡλικίαν, εἰς [[ἀκμήν]], Λατ. pubescere, Ἱππ. Ἀφ. 1248, Ξεν. Ἀν. 4. 6, 1˙ [[παῖς]] ἡβάσκων ἄρτι [[αὐτόθι]] 7. 4, 7. 2) μεταφ., νῦν ἕθ’ ἡβάσκει κακὸν (κατὰ Δινδ. ἀντὶ ἡβᾷ σοι) Εὐρ. Ἀλκ. 1085˙ ἡμῖν ἡβάσκει πενίη Ἀνθ. Π. 6. 30. 3) [[φθάνω]] εἰς ἀνδρικὴν ἡλικίαν, δεικνύω τὰ ἐξωτερικὰ σημεῖα ἀνδρικῆς ἡλικίας, Ἀρισταίν. 1. 11, Φιλόστρ. 821, Γαλην. - Πρβλ. τὸ ἑπόμ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. prés.</i><br /><b>1</b> devenir jeune homme;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> devenir fort, prendre de la force.<br />'''Étymologie:''' [[ἥβη]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:54, 9 August 2017
English (LSJ)
Incept. of ἡβάω,
A come to puberty, Hp.Aph.3.28. X.An. 4.6.1; παῖς ἡβάσκων ἄρτι ib.7.4.7; of women, become marriageable, Ruf. ap. Orib.inc.2.2. 2 metaph., νῦν ἔθ' ἡβάσκει κακόν (read by Gal. for ἡβᾷ σοι) E.Alc.1085; ἡμῖν ἡβάσκει πενίη AP6.30 (Maced.); ποιητικὴ οὔπω ἡβάσκουσα Philostr.Her.Praef. 3 reach, or show the outward signs of, manhood, Aristaenet.1.11, Philostr.Im.2.7.
German (Pape)
[Seite 1148] mannbar werden, pubescere, ἀμφὶ πρώτην ὑπήνην Aristaen. 1, 11; die volle männliche Kraft u. Stärke erlangen, πλὴν τοῦ υἱοῦ ἄρτι ἡβάσκοντος Xen. An. 4, 6, 1; παῖδα ἡβάσκοντα ἄρτι 7, 4, 7, der eben in die Jünglingsjahre trat; Sp. Auch übertr., wie ἀκμάζειν, χρόνος μαλάξει, νῦν δ' ἔθ' ἡβάσκει κακόν Eur. Alc. 1090, emend. für ἡβᾷ σοι..; vgl. Macedon. 28 a (VI, 30) κακοῦ δ' ἐπὶ γήραος ἡμῖν ἄλλυτος ἡβάσκει – πενίη.
Greek (Liddell-Scott)
ἡβάσκω: ἐναρκτικὸν τοῦ ἡβάω, ἔρχομαι εἰς τὴν ἡβικὴν ἡλικίαν, εἰς ἀκμήν, Λατ. pubescere, Ἱππ. Ἀφ. 1248, Ξεν. Ἀν. 4. 6, 1˙ παῖς ἡβάσκων ἄρτι αὐτόθι 7. 4, 7. 2) μεταφ., νῦν ἕθ’ ἡβάσκει κακὸν (κατὰ Δινδ. ἀντὶ ἡβᾷ σοι) Εὐρ. Ἀλκ. 1085˙ ἡμῖν ἡβάσκει πενίη Ἀνθ. Π. 6. 30. 3) φθάνω εἰς ἀνδρικὴν ἡλικίαν, δεικνύω τὰ ἐξωτερικὰ σημεῖα ἀνδρικῆς ἡλικίας, Ἀρισταίν. 1. 11, Φιλόστρ. 821, Γαλην. - Πρβλ. τὸ ἑπόμ.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
1 devenir jeune homme;
2 p. ext. devenir fort, prendre de la force.
Étymologie: ἥβη.
