ἐπίρροθος: Difference between revisions
Νικᾷ γὰρ αἰεὶ διαβολὴ τὰ κρείττονα → Calumniae mos vincere id, quod rectius → Verleumdung siegt stets über das, was besser ist
(6_18) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπίρροθος''': -ον, ὁ σπεύδων εἰς βοήθειαν, βοηθός, τοίη οἱ [[ἐπίρροθος]] ἦεν [[Ἀθήνη]] Ἰλ. Δ. 390· θεά..., μοι [[ἐπίρροθος]] ἐλθὲ [[ποδοῖιν]] Ψ. 770· μακραὶ γὰρ ἐπίρροθοι εὐφρόναι [[εἰσί]], «μακραὶ γὰρ οὖσαι αἱ νύκτες βοηθοῦσι τοῖς βουσί, [[ἐπειδὴ]] πολλὰ ἀναπαύονται καὶ ὀλίγα κάμνουσιν» (Πρόκλος), Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 558· ἐπίρροθοι [[ἄμμι]] πέλεσθε Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1193: - αὐστηρότερον ὡς ἐπίθ., [[πύργος]], [[μῆτις]] [[ἐπίρροθος]] Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1045, κτλ.: - [[μετὰ]] γεν., παρέχων βοήθειαν [[ἐναντίον]] τινός, νύκτερον [[τέλος]] [[μολεῖν]], παγκλαύτων ἀλγέων ἐπίρροθον Αἰσχύλ. Θήβ. 368: - κοινότερον ἐν τῇ ποιητικῇ ἐκτεταμένῃ μορφῇ [[ἐπιτάρροθος]] (ὃ ἴδε). ΙΙ. ἐπ. κακά, ὀνείδη ἀλλεπάλληλα, συνεχὴς καὶ [[ἄπαυστος]] [[κακολογία]], Σοφ. Ἀντ. 413, πρβλ. Valck. Ἱππ. 628: - [[ἐντεῦθεν]], ἀξιόμεμπτος, [[ταπεινός]], μηδανιμός, δώματα Σοφ. Ἀποσπ. 517. | |lstext='''ἐπίρροθος''': -ον, ὁ σπεύδων εἰς βοήθειαν, βοηθός, τοίη οἱ [[ἐπίρροθος]] ἦεν [[Ἀθήνη]] Ἰλ. Δ. 390· θεά..., μοι [[ἐπίρροθος]] ἐλθὲ [[ποδοῖιν]] Ψ. 770· μακραὶ γὰρ ἐπίρροθοι εὐφρόναι [[εἰσί]], «μακραὶ γὰρ οὖσαι αἱ νύκτες βοηθοῦσι τοῖς βουσί, [[ἐπειδὴ]] πολλὰ ἀναπαύονται καὶ ὀλίγα κάμνουσιν» (Πρόκλος), Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 558· ἐπίρροθοι [[ἄμμι]] πέλεσθε Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1193: - αὐστηρότερον ὡς ἐπίθ., [[πύργος]], [[μῆτις]] [[ἐπίρροθος]] Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1045, κτλ.: - [[μετὰ]] γεν., παρέχων βοήθειαν [[ἐναντίον]] τινός, νύκτερον [[τέλος]] [[μολεῖν]], παγκλαύτων ἀλγέων ἐπίρροθον Αἰσχύλ. Θήβ. 368: - κοινότερον ἐν τῇ ποιητικῇ ἐκτεταμένῃ μορφῇ [[ἐπιτάρροθος]] (ὃ ἴδε). ΙΙ. ἐπ. κακά, ὀνείδη ἀλλεπάλληλα, συνεχὴς καὶ [[ἄπαυστος]] [[κακολογία]], Σοφ. Ἀντ. 413, πρβλ. Valck. Ἱππ. 628: - [[ἐντεῦθεν]], ἀξιόμεμπτος, [[ταπεινός]], μηδανιμός, δώματα Σοφ. Ἀποσπ. 517. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui s’élance au secours de, τινι ; <i>p. ext.</i> secourable, efficace, utile ; avec le gén. secourable contre;<br /><b>2</b> qui s’élance sur <i>ou</i> contre ; <i>fig.</i> qui blâme, qui injurie.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ῥόθος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:57, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A coming to the rescue; as Subst., helper, τοίη οἱ ἐ. ἦεν Ἀθήνη Il.4.390; θεὰ... μοι ἐ. ἐλθὲ ποδοῖιν 23.770; μακραὶ ἐπίρροθοι εὐφρόναι εἰσίν Hes.Op.560; ἐπίρροθοι ἄμμι πέλεσθε A.R.2.1193: also as Adj., μῆτις, πύργος ἐ., ib.1068, 4.1045: c. gen., giving aid against, νύκτερον τέλος . . ἀλγέων ἐ. A.Th.368 (lyr.); cf. ἐπιτάρροθος. 2. [ὁδὸς] λείη καὶ ἐ. easy (?), AP7.50 (Archim.). II. ἐ. κακά reproaches bandied backwards and forwards, abusive language, S.Ant.413. 2. δώμαθ' . . ἐ. full of fault-finding, Id.Fr.583.10.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίρροθος: -ον, ὁ σπεύδων εἰς βοήθειαν, βοηθός, τοίη οἱ ἐπίρροθος ἦεν Ἀθήνη Ἰλ. Δ. 390· θεά..., μοι ἐπίρροθος ἐλθὲ ποδοῖιν Ψ. 770· μακραὶ γὰρ ἐπίρροθοι εὐφρόναι εἰσί, «μακραὶ γὰρ οὖσαι αἱ νύκτες βοηθοῦσι τοῖς βουσί, ἐπειδὴ πολλὰ ἀναπαύονται καὶ ὀλίγα κάμνουσιν» (Πρόκλος), Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 558· ἐπίρροθοι ἄμμι πέλεσθε Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1193: - αὐστηρότερον ὡς ἐπίθ., πύργος, μῆτις ἐπίρροθος Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1045, κτλ.: - μετὰ γεν., παρέχων βοήθειαν ἐναντίον τινός, νύκτερον τέλος μολεῖν, παγκλαύτων ἀλγέων ἐπίρροθον Αἰσχύλ. Θήβ. 368: - κοινότερον ἐν τῇ ποιητικῇ ἐκτεταμένῃ μορφῇ ἐπιτάρροθος (ὃ ἴδε). ΙΙ. ἐπ. κακά, ὀνείδη ἀλλεπάλληλα, συνεχὴς καὶ ἄπαυστος κακολογία, Σοφ. Ἀντ. 413, πρβλ. Valck. Ἱππ. 628: - ἐντεῦθεν, ἀξιόμεμπτος, ταπεινός, μηδανιμός, δώματα Σοφ. Ἀποσπ. 517.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui s’élance au secours de, τινι ; p. ext. secourable, efficace, utile ; avec le gén. secourable contre;
2 qui s’élance sur ou contre ; fig. qui blâme, qui injurie.
Étymologie: ἐπί, ῥόθος.
