ζηλοδοτήρ: Difference between revisions
From LSJ
(6_12) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ζηλοδοτήρ''': -ῆρος, ὁ, [[πάροχος]] εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, [[Διόνυσος]] Ἀνθ. Π. 9. 524, 7. | |lstext='''ζηλοδοτήρ''': -ῆρος, ὁ, [[πάροχος]] εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, [[Διόνυσος]] Ἀνθ. Π. 9. 524, 7. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui procure des biens enviables (Bacchus).<br />'''Étymologie:''' [[ζῆλος]], [[δοτήρ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:58, 9 August 2017
German (Pape)
[Seite 1138] ῆρος, ὁ, heißt Dionysus, Anth. IX, 524, 7, der Leidenschaft od. edles Streben erweckt.
Greek (Liddell-Scott)
ζηλοδοτήρ: -ῆρος, ὁ, πάροχος εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, Διόνυσος Ἀνθ. Π. 9. 524, 7.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
qui procure des biens enviables (Bacchus).
Étymologie: ζῆλος, δοτήρ.
