ἰδιογνώμων: Difference between revisions
From LSJ
(6_18) |
(Bailly1_3) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἰδιογνώμων''': -ον, ὁ πράττων ἢ ἐνεργῶν κατ’ ἰδίαν γνώμην, [[αὐτογνώμων]], [[ἰδιότροπος]], Ἱππ. π. Ἀέρ. 295, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ» 1, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 9, 3. | |lstext='''ἰδιογνώμων''': -ον, ὁ πράττων ἢ ἐνεργῶν κατ’ ἰδίαν γνώμην, [[αὐτογνώμων]], [[ἰδιότροπος]], Ἱππ. π. Ἀέρ. 295, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ» 1, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 9, 3. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />qui a son opinion particulière, qui pense par soi-même.<br />'''Étymologie:''' [[ἴδιος]], γνώμή. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:59, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A holding one's own opinion, Hp.Aër.24, Phryn.Com.18, Arist.EN1151b12.
German (Pape)
[Seite 1236] ον, nach eigenem Sinne verfahrend, eigensinnig; Phryn. com. B. A. 345, 2; Arist. Nic. Eth. 7, 9, 3 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἰδιογνώμων: -ον, ὁ πράττων ἢ ἐνεργῶν κατ’ ἰδίαν γνώμην, αὐτογνώμων, ἰδιότροπος, Ἱππ. π. Ἀέρ. 295, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μονοτρόπῳ» 1, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 9, 3.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui a son opinion particulière, qui pense par soi-même.
Étymologie: ἴδιος, γνώμή.