ἱπποκέλευθος: Difference between revisions
From LSJ
(6_17) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἱπποκέλευθος''': -ον, ὁ ἐφ’ ἵππων ποιούμενος τὴν κέλευθον, ἐπίθ. τοῦ Πατρόκλου, ὡς τὸ [[ἱππότης]], [[ἱππηλάτης]], Διογενὲς Πατρόκλεις, ἱπποκέλευθε Ἰλ. Π. 126, 584, 839˙ [[ἱππεύς]], Ἀνθ. Π. 9. 210. | |lstext='''ἱπποκέλευθος''': -ον, ὁ ἐφ’ ἵππων ποιούμενος τὴν κέλευθον, ἐπίθ. τοῦ Πατρόκλου, ὡς τὸ [[ἱππότης]], [[ἱππηλάτης]], Διογενὲς Πατρόκλεις, ἱπποκέλευθε Ἰλ. Π. 126, 584, 839˙ [[ἱππεύς]], Ἀνθ. Π. 9. 210. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui combat (<i>propr.</i> qui s’avance) sur un char.<br />'''Étymologie:''' [[ἵππος]], [[κέλευθος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:00, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A travelling by means of horses: driver of horses, epith. of Patroclus, Il.16.126,584,839; rider, AP9.210.
German (Pape)
[Seite 1260] ὁ, den Weg zu Wagen od. zu Pferde machend, Wagenlenker, Kämpfer vom Wagen herab, Reisiger, so heißt Patroklus, Il. 16, 126. 584; auch die Hunnen, Ep. ad. 590 (IX, 210).
Greek (Liddell-Scott)
ἱπποκέλευθος: -ον, ὁ ἐφ’ ἵππων ποιούμενος τὴν κέλευθον, ἐπίθ. τοῦ Πατρόκλου, ὡς τὸ ἱππότης, ἱππηλάτης, Διογενὲς Πατρόκλεις, ἱπποκέλευθε Ἰλ. Π. 126, 584, 839˙ ἱππεύς, Ἀνθ. Π. 9. 210.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui combat (propr. qui s’avance) sur un char.
Étymologie: ἵππος, κέλευθος.
