ἱππεύς

From LSJ

Ἴσον θεῷ σου τοὺς φίλους τιμᾶν θέλε → Honora amicos tamquam honorares deos → Verehre willig deine Freunde Göttern gleich

Menander, Monostichoi, 269
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἱππεύς Medium diacritics: ἱππεύς Low diacritics: ιππεύς Capitals: ΙΠΠΕΥΣ
Transliteration A: hippeús Transliteration B: hippeus Transliteration C: ippeys Beta Code: i(ppeu/s

English (LSJ)

gen. ἱππέως (ἱππέω dub. in Hsch.), Ep. ἱππῆος, ὁ, (ἵππος)
A one who fights from a chariot, Hom. (only in Il.), opp. πεζός, 2.810; either of the driver or of the hero who fights, 12.66, 15.270; also of one who drives in a chariot race, 23.262.
2 horseman, rider, cavalryman, ἰππήων στρότος Sapph.Supp.5.1, cf. Hdt.3.88,9.49, A. Pers.14 (anap.), Arist.Pol.1270a29, etc.; τῆς πολιτείας ιππεύς a public courier, Aristaenet.1.26.
3 groom, Class.Rev.27.12 (Laodicea Combusta), 24.12, JHS18.108 (near Lysias).
II ἱππεῖς, in social and political sense, knights, forming an aristocracy in early Greek communities, Arist.Pol.1297b18, etc.; at Eretria, ib.1306a35, Ath. 15.2; at Sparta, a royal bodyguard, Hdt.8.124, cf. 1.67, etc.; esp. at Athens, the Second Class in Solon's constitution, Arist.Ath.7.3; later, an aristocratic corps of cavalry, Ar.Eq.225, And.3.5, Philoch. 100, etc.
2 of the Roman equites, D.S.37.8, D.H.4.24, App. BC1.22, etc.; ἱππεὺς Ῥωμαίων = Lat. eques Romanus, Mon.Anc.Gr. 7.17, IG3.768a, IGRom.3.204 (Ancyra), OGI547.2 (ibid.), 645.7 (Palmyra), prob. in IGRom.4.1213 (Thyatira).
III nimble kind of crab, Arist.HA525b8.
IV kind of comet, Plin.HN2.90, Lyd. Ost.11.
V girl's ornament, Hsch., cf. Ostr.323 (ii B.C.).
VI a measure, πυρῶν, ἀμυγδάλων, ἀλεύρων, Supp.Epigr.2.710 (Pednelissus).

German (Pape)

[Seite 1258] ὁ, der Reiter, Reisige; πεζοί θ' ἱππῆές τε Il. 2, 810; Πατρόκλεις ἱππεῦ 16, 20; sowohl von dem Wagenlenker, als von dem Kämpfer, der neben jenem auf dem Wagen steht, vgl. 12, 66. 15, 258. 270; auch von den zu Wagen Wettkämpfenden, 23, 262; in der Od. nur 24, 70; Aesch. Pers. 14; Eur. Suppl. 666; in Prosa, μήτε ἱππέα μήτε ὁπλίτην Plat. Rep. VIII, 552 a. – In Athen bilden nach der solonischen Verfassung die ἱππεῖς, att. ἱππῆς, die Ritter, die zweite Klasse der Bürger, die im Kriege die Reiterei ausmachten, vgl. ἱππάς, Plut. Sol. 18; Hermann gr. Staatsalterth. §. 108 u. Böckh Staatshaush. II, 29 ff. – In Sparta die 300 Mann, welche die Leibwache der Könige bilden, Her. 8, 124. S. ἱππαγρέτης. – Auch eine geschwind laufende Krebsart, Arist. H. A. 4, 2. – Ein Frauenschmuck, Hesych. – Eine Art Kometen, Plin. H. N. 2, 22.

French (Bailly abrégé)

έως (ὁ) :
I. cavalier :
1 qui conduit un char;
2 qui combat du haut d'un char;
3 qui concourt dans une course de chars;
4 postér. qui monte à cheval;
II. au sens politique οἱ ἱππεῖς, att. ἱππῆς, les chevaliers :
1 à Athènes, 2ᵉ classe des citoyens, qui possédaient un revenu annuel équivalant à 300 médimnes de blé;
2 à Sparte, corps de 300 hommes d'élite, sorte de garde du corps des rois de Sparte;
3 à Rome la classe des chevaliers.
Étymologie: ἵππος.

Russian (Dvoretsky)

ἱππεύς: έως, эп. ῆος ὁ
1 конный, т. е. сражающийся верхом или с боевой колесницы боец: πεζοί θ᾽ ἱππῆές τε Hom. пешие и конные рати;
2 возница или наездник, участник конных состязаний (ἱππεῦσιν ἄεθλα τιθήμεναι Hom.);
3 конный гонец, (οὔτε τις ἄγγελος οὔτε τις ἱ. Aesch.);
4 всадник: ἱππεῖς, атт. ἱππῆς гиппеи, всадники (в Афинах - по законодательству Солона, второе податное сословие, члены которого обладали имущественным цензом в 300 медимнов с.-х. продуктов годового дохода и имели двух лошадей, одна из которых предназначалась для конюха, ἱπποκόμος или ἀκόλουθος; в военное время они служили в коннице Arst., Plut.; в Спарте - отборный отряд царской гвардии в 300 чел. Her.; в Риме = equites Plut.);
5 «наездник» (вид ракообразного - Cancer cursor или Ocypode hippeus) Arst.;
6 «всадник» (вид кометы) Plin.

Greek (Liddell-Scott)

ἱππεύς: γεν. έως. Ἐπικ. ῆος, ὁ, (ἵππος) Ὅμ. (μόνον ἐν Ἰλ.)· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ πεζός, ἐκ δ’ ἔσσυτο λαός, πεζοί θ’ ἱππῆές τε Ἰλ. Β. 810· λέγεται δὲ ἢ περὶ τοῦ ἡνιόχου ἢ περὶ τοῦ ἐκ τοῦ ἅρματος μαχομένου ἥρωος, Ο. 70, Μ. 66, (πρβλ. ἱππότης)· ἢ ἐπὶ ἁρματηλάτου ἀγωνιζομένου εἰς ἀγῶνα ἁρματηλασίας, ἱππεῦσιν μὲν πρῶτα … ἄεθλα θῆκε γυναῖκα ἄγεσθαι Ψ. 262. 2) ἀνὴρ ἔφιππος, ἱππεὺς ὡς καὶ νῦν, πρῶτον παρ’ Ἡροδ. 3. 88., 9. 49, καὶ Ἀττ., ὡς ἐν Αἰσχύλ. Πέρσ. 14 (ἴδε ἐν λ. (ἵππος)· τῆς πολιτείας ἱππεύς, δημόσιος ταχυδρόμος, Ἀρισταίν. 1. 26. ΙΙ. ἐπὶ πολιτικῆς σημασίας (πρβλ. ἱππότης, ἱπποτρόφος, -τροφία), 1) κατὰ τὸ πολίτευμα τοῦ Σόλωνος ἐν Ἀθήναις οἱ ἱππεῖς, Ἀττ. ἱππῆς, ἀπετέλουν τὴν δευτέραν τάξιν τῶν πολιτῶν· οὗτοι ἔπρεπε νὰ ἔχωσι γῆν παράγουσαν 300 μέτρα ξηρῶν ἢ ὑγρῶν προϊόντων, ἵππον πολεμικὸν καὶ ἕνα κοινὸν ἵππον διὰ τὸν θεράποντα (ἱπποκόμον ἢ ἀκόλουθον, Θουκ. 7. 75), καὶ ἐν ἀρχαιοτέροις χρόνοις ἀπετέλουν οὗτοι τὸ ἱππικὸν τῶν Ἀθηναίων, Ἀριστ. Ἀθην. Πολ. 5, 16., 9, 1, 3., 38, 20 ἔκδ. Blass, πρβλ Πλούτ. ἐν Σόλωνι 18 Böckh P. E. 2. 262, Thirkw. ἱστ. τῆς Ἑλλ. 2. σ. 37. 2) ἐν Σπάρτῃ οἱ ἱππεῖς ἦσαν 300 ἐπίλεκτοι ἄνδρες ἀποτελοῦντες τὴν σωματοφυλακὴν τοῦ βασιλέως, ἀλλὰ δὲν ἦσαν (ἢ εἶχον παύσῃ νὰ εἶναι) ἔφιπποι, Ἡρόδ. 8. 124, πρβλ. 1. 67. Schneid. ἐν Πίνακι εἰς τὰ Πονημάτια τοῦ Ξενοφῶντος, Μüller Dor. 3. 12. § 5 κἑξ, καὶ ἴδε ἱππαγρέται. 3) ἐπὶ τῶν Ρωμαίων ἱππέων, Equites, ἱππεὺς Ρωμαῖος Συλλ. Ἐπιγρ. 3497. 12., 4016· ἱππεύς Ρωμαίων αὐτόθι 1436, 4498, κ. ἀλλ. ΙΙΙ. εἶδος εὐκινήτων ἐλαφρῶν καρκίνων, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 2, 3. IV. εἶδος κομήτου, Πλίν. 2. 22. V. κόσμημά τι τῶν κορασίων, «εἶδος κοροκοσμίου» Ἡσύχ.

English (Autenrieth)

ῆος, pl. ἱππῆες: chariotman, whether as warrior fighting from the chariot, or as competitor in a chariot-race, Il. 4.297, Il. 23.262.

English (Strong)

from ἵππος; an equestrian, i.e. member of a cavalry corps: horseman.

Greek Monotonic

ἱππεύς: γεν. -έως, Επικ. -ῆος, ὁ (ἵππος
I. 1. ιππέας, καβαλάρης, λέγεται είτε για τον αρματηλάτη (ηνίοχο) είτε για τον ήρωα που μάχεται από το άρμα, σε Ομήρ. Ιλ.
2. καβαλάρης, δηλ. έφιππος, με αυτή την έννοια απαντά πρώτα στον Ηρόδ.
II. 1. στη νομοθεσία του Σόλωνα, οι ἱππεῖς, στην Αττ. ἱππῆς, ήταν η δεύτερη τάξη των πολιτών, η οποία έπρεπε να κατέχει γη αξίας τριακοσίων μεδίμνων, καθώς και ένα άλογο, σε Αριστοφ., Θουκ.
2. στη Σπάρτη, οι ιππείς ήταν τριακόσιοι επίλεκτοι άνδρες, οι οποίοι αποτελούσαν τη φρουρά του βασιλιά, σε Ηρόδ.

Middle Liddell

ἱππεύς, έως, ἵππος
I. a horseman, either of the charioteer or of the hero who fights from a chariot, Il.
2. a horseman, i. e. rider, first in Hdt.
II. in Solon.'s constitution, the ἱππεῖς, Attic ἱππῆς, Horsemen or Knights, were the 2d class, required to possess land producing 300 medimni, and a horse, Ar., Thuc.,
2. at Sparta 300 chosen men, the King's Body Guard, Hdt.

Chinese

原文音譯:ƒppeÚj 希普漂士
詞類次數:名詞(2)
原文字根:馬(騎者)
字義溯源:騎兵,騎馬者,騎士,馬兵;源自(ἵππος)=馬*)
出現次數:總共(2);徒(2)
譯字彙編
1) 馬兵(2) 徒23:23; 徒23:32

English (Woodhouse)

horse soldier

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Lexicon Thucydideum

eques, cavalryman, knight, 1.61.4, 1.62.4, 1.63.2, [vulgo commonly ἱππεῖς] Ibid. in the same place 1.107.7. 1.111.1. 2.9.3, 2.12.5. 2.13.8. 2.19.2. 2.22.2. 2.22.22.29.5. 2.31.3. 2.56.2. 2.79.1. 2.79.3, [vulgo commonly ἱππεῖς] 2.79.5. 2.6.1. 2.100.6, 3.1.1. 3.87.3. 4.42.1. 4.44.1. 4.53.1. 4.55.2. 4.68.5. 4.72.1. 4.72.2. 4.93.2. 4.93.3. 4.4.1, [vulgo commonly ἱππῇς] 4.94.1. 4.96.5, 4.96.8, [vulgo commonly οἵ τε ἱπ. αὐτῶν] 4.124.1. 4.124.3, Ibid. in the same place 5.2.1. 5.6.4. 5.5.1. 5.47.6, 5.50.3. 5.57.2. 5.60.2. 5.61.1. 5.67.1. 5.67.2. 5.73.1. 6.7.3. 6.21.1. 6.31.2. 6.37.2. 6.43.1. 6.52.2. 6.62.3. 6.63.3, [vulgo commonly ἱππεῖς] 6.64.1. Ibid. bis. in the same place twice 6.65.3. 6.66.1. 6.64.3. 6.67.2. Ibid. bis. in the same place twice 6.68.3. 6.70.3. 6.71.2. 6.74.2. 6.88.1. 6.93.4. Ibid. in the same place 6.94.4. 6.96.1. 98, [qd vulgo deest which commonly is lacking] Ibid. in the same place 3. 4. 6.101.5. 7.1.5. 7.1.57.4.6. 7.4.67.6.2. 7.3.1. 7.11.2. 7.11.4. 7.13.2. 7.27.5. 7.28.2. 7.30.3. 7.33.1. 7.37.2. 7.37.3. 7.42.6. 7.44.7. 7.51.2. 7.73.3. 7.75.5. 7.78.6. 7.78.7. 7.81.2. 7.82.1, 7.84.2. 7.85.1. 8.1.2. 8.11.3, 8.71.2. 8.92.6.
ordo equitum, cavalry corps, 3.16.1, 5.72.4.

Translations

rider

Albanian: kalorës; Arabic: رَاكِب‎, رَاكِبَة‎‎; Armenian: հեծյալ; Azerbaijani: atlı; Belarusian: вершнік, вершніца, наезнік, наезніца; Bulgarian: ездач, ездачка; Catalan: genet; Chinese Mandarin: 車手/车手, 騎者/骑者, 騎手/骑手, 騎士/骑士; Czech: jezdec, jezdkyně; Danish: rytter; Dutch: ruiter, rijder, motorrijder; Estonian: ratsanik, ratsutaja; Finnish: ratsastaja, ajaja, kuljettaja, moottoripyöräilijä, motoristi; French: cavalier, cavalière; Georgian: ცხენოსანი, მხედარი; German: Reiter, Reiterin, Mitfahrer, Mitfahrerin; Greek: αναβάτης; Hungarian: lovas; Irish: marcach; Italian: cavaliere, centauro; Japanese: ライダー, 騎手, 乗り手; Kazakh: салт атты; Korean: 라이더, 기수(騎手); Kyrgyz: атчан; Latgalian: juojiejs, raitinīks; Latin: rector, vector; Latvian: jājējs, jātnieks; Lithuanian: raitelis, jojikas; Macedonian: јавач, јавачка; Manx: markiagh; Maori: kaieke; Mongolian Cyrillic: морьтон; Norwegian Bokmål: rytter; Nynorsk: ryttar; Old English: ridda; Old High German: ritto; Persian: اسب‌سوار‎, سوار‎; Polish: jeździec, jeźdźczyni; Portuguese: cavaleiro; Romanian: călăreț, călăreață; Russian: всадник, всадница, наездник, наездница, седок, ездок; Sanskrit: यावन्; Scottish Gaelic: marcach; Serbo-Croatian Cyrillic: ја̀ха̄ч, јаха̀чица; Roman: jàhāč, jahàčica; Slovak: jazdec, jazdkyňa; Slovene: jezdec, jahač, jahačica, motorist, motoristka; Spanish: jinete; Swedish: ryttare; Tajik: савор; Thai: ผู้ขี่; Turkish: atlı; Ukrainian: вершник, вершниця, наї́зник, наї́зниця; Uzbek: otliq; Vietnamese: người cưỡi ngựa, kị sĩ; Welsh: marchog

horseman

Albanian: kalorës; Arabic: فَارِس, رَاكِب; Armenian: հեծյալ, ձիավոր; Aromanian: cãlãrets, cãvãlar, cavalarã, sufari; Belarusian: вершнік, наезнік; Bengali: ঘোড়সওয়ার, অশ্বারোহী; Berber Tashelhit: amnay; Bulgarian: конник, ездач; Chinese Mandarin: 騎手, 骑手; Coptic: ϭⲁⲥⲓϩⲑⲟ; Czech: jezdec; Danish: rytter; Dutch: ruiter; Estonian: ratsanik; Finnish: ratsumies; French: cavalier; Galician: ginete; Georgian: ცხენოსანი, მხედარი; German: Reiter; Greek: ιππέας; Ancient Greek: ἀμβάτης, ἀναβάτης, ἔκυης, ἱππεύς, ἱππηλάτης, ἱππότης; Hebrew: רַכָּב, פָּרָשׁ; Hungarian: lovas; Irish: marcach, eachmharcach, eachaí; Italian: cavaliere; Japanese: 騎手; Korean: 기수(騎手); Latgalian: raitinīks, juojiejs; Latin: eques; Latvian: jātnieks, jājējs; Lithuanian: raitelis, jojikas; Macedonian: коњаник, коњик, јавач; Manx: markiagh; Maori: kaieke hōiho; Middle English: horsman; Norwegian Bokmål: rytter; Old English: ridda; Persian: سوار; Polish: jeździec; Portuguese: cavaleiro; Romanian: călăreț; Russian: всадник, наездник; Sanskrit: यावन्; Scottish Gaelic: marcach; Serbo-Croatian Cyrillic: ја̀ха̄ч, ко̏њанӣк; Roman: jàhāč, kȍnjanīk; Slovak: jazdec; Slovene: jezdec, jahač; Spanish: caballero, jinete; Swedish: ryttare; Telugu: రౌతు; Thai: นักขี่ม้า; Turkish: atlı; Ukrainian: вершник, наї́зник