ἱππότης

English (LSJ)

(A), ου, ὁ,
A driver of horses or rider of horses, horseman, knight, Hdt. 7.55,9.49,69; in Hom. always in Ep. nom. ἱππότᾰ, as Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ Il.2.336, etc.; ἱππότης Κολωνός S.OC59; ἱππότης = on horseback, Luc.Tox.47; τοὶ ἱππότη, Boeot. for οἱ ἱππεῖς, IG7.3087 (Lebad.), cf. Ascl.Tact.10.2.
II Adj., ἱππόται λαοί Pi.P.4.153; ἱππότης λεώς the horse, A.Th.80 (lyr.); λεὼν ἄνιππον ἱππότην τε S.OC899; ἱ. ὄχλος E.Supp.660; στρατός Plu.Aem.9.—Never used in correct Att. Prose.

(B), -ητος, ἡ, horse-nature, the concept of horse, Antisth. et Pl. ap. Simp.in Cat.208.30,32, Sch.AristId.p.167F.

German (Pape)

[Seite 1261] ητος, ἡ, der Begriff des Pferdes, Schol. Aristid. ὁ, der Rosse-od. Wagenlenker, der Ritter, der Reisige; Hom. braucht nur den nom. in der ep. Form ἱππότα, und nennt so den Peleus, Il. 14, 117, den Phyleus, 2, 628, und gewöhnlich den Nestor, 2, 336 Od. oft; λαοί Pind. P. 4, 153; λεὼς ἱππότας Aesch. Spt. 80; Gegensatz ἄνιππος, Soph. O. C. 903, der auch Κολωνός so nennt, ibd. 59; Eur. Hec. 70 u. sp. D.; auch Her. 9, 49. 69; Xen. Cyr. 8, 8, 20; Plut., z. B. Aem. P. 9.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
I. subst. 1 conducteur de chevaux attelés, càd de chars;
2 cavalier;
II. adj. ἱππότης λεώς ESCHL les cavaliers ; ἱππότης στρατός PLUT armée de cavaliers.
Étymologie: ἵππος.

Russian (Dvoretsky)

ἱππότης:
I эп. ἱππότα, дор. ἱππότας, ου ὁ
1 управляющий конями, лихой ездок (Τυδεύς, Νέστωρ Hom.; Κολωνός Soph.);
2 всадник, наездник: οἱ τῶν Θηβαίων ἱππόται Her. фиванская конница.
ου [adj. m к ἱππότης I] конный (λαοί Pind.; λεώς Aesch., Soph.; στρατός Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

ἱππότης: -ου, ὁ, ὁ ἐλαύνων ἢ ἱππεύων ἵππους, ἔμπειρος τῆς ἱππευτικῆς, ἱππεύς, ἱππότης, Λατ. eques, Ἡρόδ. 7. 55., 9. 49, 60· ὁ Ὅμ. ἀείποτε μεταχειρίζεται τὸν Ἐπικ. τύπον ἱππότᾰ, ὡς ἐπίθ. τῶν ἡρώων (πρβλ. ἱππεύς). Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ· οὕτω καὶ Οἰνεύς, Πηλεύς, Φυλεύς, Τυδεύς· βραδύτερον καὶ ἐπὶ τοῦ Κολωνοῦ, τόνδ’ ἱππότην Κολωνὸν Σοφ. Ο. Κ. (πρβλ. ἵππιος)· ἱππότης, ἔφιππος, Λουκ. Τόξ. 47· - τοὶ ἱππότη Βοιωτ. ἀντὶ οἱ ἱππεῖς, Συλλ. Ἐπιγρ. 1588. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἱππόται λαοὶ Πινδ. Π. 4. 271· ἱππότης λεώς, οἱ ἱππεῖς, τὸ ἱππικὸν, Αἰσχύλ. Θήβ. 80· λεὼν ἄνιππον ἱππότην τε σοφ. Ο. Κ. 899· ἱππ. ὄχλος εὐρ. Ἱκέτ. 660· στρατὸς Πλουτ. Αἰμ. 9. - Ποιητ. λέξ., ἐν χρήσει καὶ παρ’ Ἡροδ.· ἀλλ’ ἐν τῷ δοκίμῳ Ἀττικῷ λόγῳ ἀείποτε ἱππεὺς ἢ ἱππικός.

Greek Monolingual

(I)
ο (ΑΜ ἱππότης, Α επικ. τ. ίππότα, θηλ. ἱππότις, -ιδος)
νεοελλ.
1. αυτός που έχει τιμηθεί με το παράσημο κάποιου τάγματος («ιππότης του Σωτήρος»)
2. άνθρωπος ευγενικός, έντιμος και αξιοπρεπής
νεοελλ.-μσν.
(κατά τον μεσαίωνα) ευγενής, ευπατρίδης
μσν.-αρχ.
1. αυτός που οδηγεί ή ιππεύει άλογα, έμπειρος της ιππευτικής, ιππέας («οἵ τε ἱππόται καὶ οἱ τὰς λόγχας κάτω τράποντες», Ηρόδ.)
2. ως επίθ. ιππικός («ἱππότης στρατός» — το ιππικό, Πλούτ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἵππος. Η αρχική σημασία της λ. ἱππότης ήταν «οδηγός άρματος» ή «αυτός που αφορά στους ίππους». Με τη σημασία «ευγενής, μέλος τάγματος ευγενών» η λ. πρέπει να είναι απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. chevalier < λατ. caballarius].
(II)
η (Α ἱππότης, -ητος) ίππος
(φιλοσ.) γενική έννοια που προσδιορίζει την ίππεια φύση και περιέχει τα βασικά και σταθερά γνωρίσματα του ίππου ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες του ενός ή του άλλου συγκεκριμένου ίππου.

Greek Monotonic

ἱππότης: -ου, ὁ, Επικ. ἱππότᾰ, ὁ (ἵππος)·
I. οδηγός ή ιππέας αλόγων, αναβάτης, Λατ. eques, σε Όμηρ., Ηρόδ. κ.λπ.
II. ως επίθ., ἱππότης λεώς, ιππείς, ιππικό, σε Αισχύλ., Σοφ.

Middle Liddell

ἱππότης, ου, ἵππος
I. a driver or rider of horses, a horseman, knight, Lat. eques, Hom., Hdt., etc.
II. as adj., ἱππότης λεώς the horse, the horsemen, Aesch., Soph.

English (Woodhouse)

mounted, on horseback

Translations

horseman

Albanian: kalorës; Arabic: فَارِس‎; Armenian: հեծյալ, ձիավոր; Aromanian: cãlãrets, cãvãlar, cavalarã, sufari; Bengali: ঘোড়সওয়ার; Berber Tashelhit: amnay; Bulgarian: конник, ездач; Chinese Mandarin: 騎手, 骑手; Coptic: ϭⲁⲥⲓϩⲑⲟ; Dutch: ruiter; Finnish: ratsumies; French: cavalier; Galician: ginete; Georgian: ცხენოსანი, მხედარი; German: Reiter; Greek: ιππέας; Ancient Greek: ἱππεύς; Hebrew: רַכָּב‎, פָּרָשׁ‎; Hungarian: lovas; Irish: marcach, eachmharcach, eachaí; Italian: cavaliere; Japanese: 騎手; Latgalian: raitinīks, juojiejs; Latin: eques; Latvian: jātnieks; Manx: markiagh; Maori: kaieke hōiho; Middle English: horsman; Old English: ridda; Persian: سوار‎; Polish: jeździec; Portuguese: cavaleiro; Romanian: călăreț; Russian: всадник, наездник; Sanskrit: यावन्; Scottish Gaelic: marcach; Serbo-Croatian Cyrillic: јахач, коњаник; Roman: jahač, konjanik; Spanish: caballero, jinete; Swedish: ryttare; Telugu: రౌతు; Thai: นักขี่ม้า; Turkish: atlı

knight

Afrikaans: ridder; Albanian: kalorës, kalorëse; Arabic: فَارِس‎; Armenian: ասպետ; Aromanian: caballeru; Azerbaijani: cəngavər, rıtsar; Basque: zaldun; Belarusian: рыцар, ві́цязь, багатыр, лыцар; Breton: marc'heg; Bulgarian: рицар; Catalan: cavaller; Chinese Mandarin: 騎士, 骑士, 大俠, 大侠, 爵士; Cornish: marghek, marghoges; Czech: rytíř, vítěz; Danish: ridder; Dutch: ridder; Esperanto: kavaliro; Estonian: rüütel; Finnish: ritari; French: chevalier; Middle French: chevalier; Old French: chevalier; Friulian: cavalîr; Galician: cabaleiro, cabaleira; Georgian: რაინდი; German: Ritter; Middle High German: rîtære, rîter, riter, ritter; Greek: ιππότης; Hebrew: פָּרָשׁ‎, אַבִּיר‎; Hindi: शूरवीर, राउल, नाइट; Hungarian: lovag; Icelandic: riddari; Ido: kavaliero; Indonesian: ksatria; Interlingua: cavallero, cavaliero; Irish: ridire; Italian: cavaliere; Japanese: 騎士, ナイト; Kazakh: сері; Khmer: អស្សឬទ្ធិ; Korean: 기사(騎士), 나이트; Kurdish Central Kurdish: سوارا‎; Northern Kurdish: şovalye, siwarî; Kyrgyz: рыцарь; Latin: eques; Medieval Latin: miles, militaris; Latvian: bruņinieks; Lithuanian: riteris; Low German: ridder; Macedonian: витез, рицар, ритер; Malay: kesatria; Maltese: kavallier; Manx: reejerey; Maranao: kabayo; Middle English: knyght, chivaler; Norwegian: ridder; Nynorsk: riddar; Norwegian Bokmål: ridder; Old English: ridda; Old Occitan: cavaller, cavalier; Persian: شهسوار‎, شوالیه‎; Polish: rycerz pers, raciądz pers; Portuguese: cavaleiro; Romanian: cavaler; Russian: рыцарь, витязь, богатырь; Scottish Gaelic: ridire; Serbo-Croatian Cyrillic: витез; Roman: vitez; Sicilian: cavaleri; Slovak: rytier, víťaz; Slovene: vitez; Spanish: caballero, caballera; Swedish: knekt, riddare; Tagalog: kabalyero, maginoo; Tajik: баҳодур, ритсар; Thai: อัศวิน; Turkish: şövalye; Ukrainian: лицар, рицар, витязь, богатир; Uyghur: چەۋەنداز‎; Uzbek: ritsar; Vietnamese: hiệp sĩ; Vilamovian: rycyż; Welsh: marchog; West Frisian: ridder; Yiddish: ריטער‎