παραβιάζομαι

English (LSJ)

   A do a thing by force against nature or law, LXX De.1.43; use violence, περὶ τῶν τοιούτων Plb.24.8.3.    II c. acc., π. τὸν χάρακα force the palisade, Id.21.27.7; π. τινά constrain, compel him, LXX 4 Ki.2.17, al., Ev.Luc.24.29, Act.Ap.16.15; of arguments or explanations, τὸ ἀδύνατον π. Epicur.Ep.2p.36U., Nat.107 G.; μύθους π. καὶ διαστρέφειν to do them violence, Plu.2.19f, cf. Lyc.6; constrain, c. inf., Onos.19.2 (Pass.):—Act. in Gal.5.287.

German (Pape)

[Seite 472] mit Gewalt Etwas thun, durchsetzen; τὸν χάρακα, durchbrechen, Pol. 22, 10, 7; περὶ πράγματος, 26, 1, 3; καὶ διαστρέφειν τὰς γνώμας, Plut. Lycurg. 6, öfter, u. N. T. – Suid. führt auch das act. an, zw.

Greek (Liddell-Scott)

παραβιάζομαι: μέλλ. -άσομαι, ἀποθ.· - πράττω τι διὰ τῆς βίας παρὰ φύσιν καὶ παρὰ νόμον, Ἑβδ. (Δευτερ. Α΄, 43)· - μεταχειρίζομαι βίαν, περί τινος Πολύβ. 26. 1, 3. ΙΙ. μετ’ αἰτιατ., π. τὸν χάρακα, ἐκβιάζω τὸ χαράκωμα, κυριεύω διὰ τῆς βίας, ὁ αὐτ. 22. 10, 7· π. τινα, ἐξαναγκάζω τινά, Εὐαγγ. κατὰ Λουκ. κδ΄, 29, Πράξ. Ἀποστ. ιϚ΄, 15· μύθους π. καὶ διαστρέφειν Πλούτ. 2. 19Ε, πρβλ. τὸν αὐτὸν ἐν Λυκούργ. 6. - Τὸ ἐνεργ. παρὰ Βυζαντίνοις.

French (Bailly abrégé)

employer la force à l’égard de : μύθους PLUT forcer le sens des paroles.
Étymologie: παρά, βιάζομαι.