πυρεύς: Difference between revisions
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
(6_8) |
(Bailly1_4) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πῠρεύς''': έως, ὁ, (πῦρ), πυρπολητής, Ἡσύχ. ΙΙ. [[σκεῦος]] ἀντέχον εἰς τὸ πῦρ, Ἀνθ. Π. 13. 13. | |lstext='''πῠρεύς''': έως, ὁ, (πῦρ), πυρπολητής, Ἡσύχ. ΙΙ. [[σκεῦος]] ἀντέχον εἰς τὸ πῦρ, Ἀνθ. Π. 13. 13. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=έως (ὁ) :<br />sorte de réchaud.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:08, 9 August 2017
English (LSJ)
έως, ὁ, (πῦρ)
A one who lights fire or burns, Hsch. (pl.); πυρις (sic), = flamines, Gloss. (fort. ἱερεῖς). II fire-proof vessel, cj. in AP13.13.
German (Pape)
[Seite 821] ὁ, der Feuer Anzündende, Hesych. – Ein sonst unbekanntes Gefäß, πυρῆ' ἀνέθηκε, Ep. ad. 119 (XIII, 13).
Greek (Liddell-Scott)
πῠρεύς: έως, ὁ, (πῦρ), πυρπολητής, Ἡσύχ. ΙΙ. σκεῦος ἀντέχον εἰς τὸ πῦρ, Ἀνθ. Π. 13. 13.
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) :
sorte de réchaud.
Étymologie: πῦρ.
