Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

innocens: Difference between revisions

From LSJ

Οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → Nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us

Apollonius of Rhodes, Argonautica, 3.1129f.
(6_8)
 
(D_5)
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>in-nŏcens</b>: entis, adj. (<br /><b>I</b> gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5; [[but]] innocentium, Cic. Verr. 4, 52, § 116), [[that]] does no [[harm]].<br /><b>I</b> Lit., [[harmless]], inoffensive, innoxious (syn. [[insons]]): [[epistula]], Cic. Fam. 5, 18: [[ruina]], Mart. 1, 83, 11: innocentis pocula Lesbii, Hor. C. 1, 17, 21: innocentior [[cibus]], Plin. 23, 7, 67, § 132.—<br /><b>II</b> Transf., [[that]] harms no one, [[blameless]], [[guiltless]], [[innocent]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.: [[servus]], Plant. Capt. 3, 5, 7: [[innocens]] is dicitur, non qui [[leviter]] nocet, sed qui [[nihil]] nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41: [[innocens]] si accusatus [[sit]], absolvi potest, id. Rosc. Am. 20, 56: vir [[integer]], [[innocens]], [[religiosus]], id. Verr. 2, 4, 4, § 7: parricidii, Flor. 4, 1: factorum [[innocens]] [[sum]], Tac. A. 4, 34: innocentissimo patre [[privatus]] est, Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88: contentiones, carried on [[without]] [[bitterness]], Vell. 1, 11, 6: [[vita]] innocentissimus, id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the [[guiltless]] [[man]]: cum innocente abstinentiā certabat ([[Cato]]), Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., [[disinterested]], [[upright]]: praetores, Cic. Verr. 1, 4, 12: vir [[innocens]] et [[industrius]], Suet. Vit. 2; Plin. [[Pan]]. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, [[harmlessly]], [[blamelessly]], [[innocently]]: vivere, Quint. 7, 4, 18: [[opes]] innocenter paratae, Tac. A. 4, 44.— Comp.: omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente [[luna]], [[quam]] crescente fiunt, [[more]] [[safely]], [[better]], Plin. 18, 32, 75, § 321: agere, Tac. H. 1, 9. — Sup.: [[vita]] innocentissime [[acta]], Auct. Decl. ap. Sall. 2.
|lshtext=<b>in-nŏcens</b>: entis, adj. (<br /><b>I</b> gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5; [[but]] innocentium, Cic. Verr. 4, 52, § 116), [[that]] does no [[harm]].<br /><b>I</b> Lit., [[harmless]], inoffensive, innoxious (syn. [[insons]]): [[epistula]], Cic. Fam. 5, 18: [[ruina]], Mart. 1, 83, 11: innocentis pocula Lesbii, Hor. C. 1, 17, 21: innocentior [[cibus]], Plin. 23, 7, 67, § 132.—<br /><b>II</b> Transf., [[that]] harms no one, [[blameless]], [[guiltless]], [[innocent]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.: [[servus]], Plant. Capt. 3, 5, 7: [[innocens]] is dicitur, non qui [[leviter]] nocet, sed qui [[nihil]] nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41: [[innocens]] si accusatus [[sit]], absolvi potest, id. Rosc. Am. 20, 56: vir [[integer]], [[innocens]], [[religiosus]], id. Verr. 2, 4, 4, § 7: parricidii, Flor. 4, 1: factorum [[innocens]] [[sum]], Tac. A. 4, 34: innocentissimo patre [[privatus]] est, Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88: contentiones, carried on [[without]] [[bitterness]], Vell. 1, 11, 6: [[vita]] innocentissimus, id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the [[guiltless]] [[man]]: cum innocente abstinentiā certabat ([[Cato]]), Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., [[disinterested]], [[upright]]: praetores, Cic. Verr. 1, 4, 12: vir [[innocens]] et [[industrius]], Suet. Vit. 2; Plin. [[Pan]]. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, [[harmlessly]], [[blamelessly]], [[innocently]]: vivere, Quint. 7, 4, 18: [[opes]] innocenter paratae, Tac. A. 4, 44.— Comp.: omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente [[luna]], [[quam]] crescente fiunt, [[more]] [[safely]], [[better]], Plin. 18, 32, 75, § 321: agere, Tac. H. 1, 9. — Sup.: [[vita]] innocentissime [[acta]], Auct. Decl. ap. Sall. 2.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>innŏcēns</b>,⁸ [[tis]],<br /><b>1</b> qui ne fait pas de mal, inoffensif [en parl. de choses] : Cic. Fam. 7, 18, 4 ; Hor. O. 1, 17, 21 ; Plin. 23, 132<br /><b>2</b> qui ne fait pas le mal, qui ne nuit pas, irréprochable, vertueux, [[probe]] : Cic. Tusc. 5, 41 ; Verr. 2, 4, 7 ; -tior Cic. Verr. 2, 3, 43 ; -issimus Cic. Verr. 2, 2, 88<br /><b>3</b> qui n’[[est]] pas coupable, innocent : Cic. Verr. 2, 5, 125 ; 128 ; etc. || subst. m., un innocent : Cic. Cæcil. 45 ; Amer. 149 ; [[Sulla]] 92 ; pl., des innocents : Cic. Rep. 1, 62 ; Mur. 59.
}}
}}

Revision as of 06:56, 14 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

in-nŏcens: entis, adj. (
I gen. plur. innocentūm, Plaut. Rud. 3, 2, 5; but innocentium, Cic. Verr. 4, 52, § 116), that does no harm.
I Lit., harmless, inoffensive, innoxious (syn. insons): epistula, Cic. Fam. 5, 18: ruina, Mart. 1, 83, 11: innocentis pocula Lesbii, Hor. C. 1, 17, 21: innocentior cibus, Plin. 23, 7, 67, § 132.—
II Transf., that harms no one, blameless, guiltless, innocent.
   A In gen.: servus, Plant. Capt. 3, 5, 7: innocens is dicitur, non qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, Cic. Tusc. 5, 14, 41: innocens si accusatus sit, absolvi potest, id. Rosc. Am. 20, 56: vir integer, innocens, religiosus, id. Verr. 2, 4, 4, § 7: parricidii, Flor. 4, 1: factorum innocens sum, Tac. A. 4, 34: innocentissimo patre privatus est, Cic. Verr. 2, 2, 33, § 88: contentiones, carried on without bitterness, Vell. 1, 11, 6: vita innocentissimus, id. 2, 2, 2.—As subst.: innŏcens, entis, m., the guiltless man: cum innocente abstinentiā certabat (Cato), Sall. C. 54, 5; Auct. Her. 2, 3, 5. —
   B In partic., disinterested, upright: praetores, Cic. Verr. 1, 4, 12: vir innocens et industrius, Suet. Vit. 2; Plin. Pan. 28, 3.—Hence, adv.: innŏcenter, harmlessly, blamelessly, innocently: vivere, Quint. 7, 4, 18: opes innocenter paratae, Tac. A. 4, 44.— Comp.: omnia, quae caeduntur, innocentius decrescente luna, quam crescente fiunt, more safely, better, Plin. 18, 32, 75, § 321: agere, Tac. H. 1, 9. — Sup.: vita innocentissime acta, Auct. Decl. ap. Sall. 2.

Latin > French (Gaffiot 2016)

innŏcēns,⁸ tis,
1 qui ne fait pas de mal, inoffensif [en parl. de choses] : Cic. Fam. 7, 18, 4 ; Hor. O. 1, 17, 21 ; Plin. 23, 132
2 qui ne fait pas le mal, qui ne nuit pas, irréprochable, vertueux, probe : Cic. Tusc. 5, 41 ; Verr. 2, 4, 7 ; -tior Cic. Verr. 2, 3, 43 ; -issimus Cic. Verr. 2, 2, 88
3 qui n’est pas coupable, innocent : Cic. Verr. 2, 5, 125 ; 128 ; etc.