πύρνον: Difference between revisions
Βούλου δ' ἀρέσκειν πᾶσι, μὴ σαυτῷ μόνῳ → Studeas placere cunctis, non soli tibi → Such allen zu gefallen, nicht nur dir allein
(6_22) |
(Autenrieth) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πύρνον''': τό, συντετμημέν. ἀντὶ πύρινον, ([[πύρινος]], πῦρός), ἄρτος [[σίτινος]], Ὀδ. Ο. 312., Ρ. 12, 362· [[μάλιστα]] δὲ ἐπὶ ἄρτου ἐξ ἀλεύρου [[μετὰ]] τῶν πιτύρων, πρβλ. Φιλήμ. Γραμμ. παρ’ Ἀθην. 114D. ΙΙ. [[καθόλου]] [[τροφή]], «πύρνοι ([[οὕτως]] ἀρσεν.)· ζειαὶ κνηστώδεις, ἢ ὁ κατειργασμένος [[σῖτος]], ἄλλοι [[χόρτος]], ἄλλοι μαγίδα. καὶ οὐδετέρως τὰ πύρνα»... «πύρνος· [[ψωμός]]», Ἡσύχ.· «πύρνος· τὸ [[ἀπόκλασμα]] τοῦ ἄρτου» Σουΐδ., κτλ.· φήγινον π., [[βάλανος]], Λυκόφρ. 482, πρβλ. 639· - [[ἐντεῦθεν]] [[πυρναῖος]]. | |lstext='''πύρνον''': τό, συντετμημέν. ἀντὶ πύρινον, ([[πύρινος]], πῦρός), ἄρτος [[σίτινος]], Ὀδ. Ο. 312., Ρ. 12, 362· [[μάλιστα]] δὲ ἐπὶ ἄρτου ἐξ ἀλεύρου [[μετὰ]] τῶν πιτύρων, πρβλ. Φιλήμ. Γραμμ. παρ’ Ἀθην. 114D. ΙΙ. [[καθόλου]] [[τροφή]], «πύρνοι ([[οὕτως]] ἀρσεν.)· ζειαὶ κνηστώδεις, ἢ ὁ κατειργασμένος [[σῖτος]], ἄλλοι [[χόρτος]], ἄλλοι μαγίδα. καὶ οὐδετέρως τὰ πύρνα»... «πύρνος· [[ψωμός]]», Ἡσύχ.· «πύρνος· τὸ [[ἀπόκλασμα]] τοῦ ἄρτου» Σουΐδ., κτλ.· φήγινον π., [[βάλανος]], Λυκόφρ. 482, πρβλ. 639· - [[ἐντεῦθεν]] [[πυρναῖος]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=[[wheaten]] [[loaf]]. (Od.) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:26, 15 August 2017
English (LSJ)
τό,
A wheaten bread, Od.15.312, 17.12,362; esp. of bread with the bran in it, Philem.Gloss. ap. Ath.3.114d. II generally, food, meat, φήγινον π. acorns or mast, Lyc.482 (pl.), cf. 639: pl., Hsch.
German (Pape)
[Seite 823] τό, verkürzt statt πύρινον, Weizenbrot, sc. σιτίον; αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ, Od. 15, 312, wie 17, 12; ὡς ἂν πύρνα κατὰ μνηστῆρας ἀγείροι, 362; wo es Andre übh. Stück Brot erklären; nach Philemon bei Ath. III, 114 d τὸν ἐκ πυρῶν ἀσήστων γινόμενον ἄρτον καὶ πάντα ἐν ἑαυτῷ ἔχοντα (auch Kleie). – Bei Lycophr. 482 die Baumfrucht καρπὸς δρύϊνος, vgl. 639.
Greek (Liddell-Scott)
πύρνον: τό, συντετμημέν. ἀντὶ πύρινον, (πύρινος, πῦρός), ἄρτος σίτινος, Ὀδ. Ο. 312., Ρ. 12, 362· μάλιστα δὲ ἐπὶ ἄρτου ἐξ ἀλεύρου μετὰ τῶν πιτύρων, πρβλ. Φιλήμ. Γραμμ. παρ’ Ἀθην. 114D. ΙΙ. καθόλου τροφή, «πύρνοι (οὕτως ἀρσεν.)· ζειαὶ κνηστώδεις, ἢ ὁ κατειργασμένος σῖτος, ἄλλοι χόρτος, ἄλλοι μαγίδα. καὶ οὐδετέρως τὰ πύρνα»... «πύρνος· ψωμός», Ἡσύχ.· «πύρνος· τὸ ἀπόκλασμα τοῦ ἄρτου» Σουΐδ., κτλ.· φήγινον π., βάλανος, Λυκόφρ. 482, πρβλ. 639· - ἐντεῦθεν πυρναῖος.
