ἱππιοχάρμης: Difference between revisions
μήτε ἐγρηγορόσιν μήτε εὕδουσι κύρτοις ἀργὸν θήραν διαπονουμένοις → weels that secure a lazy angling for men whether asleep or awake
(Bailly1_3) |
(Autenrieth) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> qui combat du haut d’un char;<br /><b>2</b> qui combat à cheval;<br /><b>3</b> <i>adj.</i> ἱππιοχάρμαι κλόνοι ESCHL tumulte d’un combat de chevaux.<br />'''Étymologie:''' [[ἵππιος]], [[χάρμη]]. | |btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> qui combat du haut d’un char;<br /><b>2</b> qui combat à cheval;<br /><b>3</b> <i>adj.</i> ἱππιοχάρμαι κλόνοι ESCHL tumulte d’un combat de chevaux.<br />'''Étymologie:''' [[ἵππιος]], [[χάρμη]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[χάρμη]]): [[fighter]] [[from]] a [[chariot]], Il. 24.257, Od. 11.259. | |||
}} | }} |
Revision as of 15:27, 15 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ,
A one who fights from a chariot, 24.257, Od.11.259, Hes. Fr.7; later, horseman, rider, A.Pers.29 (anap.). II as Adj., ἱ. κλόνοι the tumult of the horse-fight, ib.105; cf. ἱπποχάρμης.
German (Pape)
[Seite 1259] ὁ, Wagenkämpfer, Il. 24, 257 Od. 11, 259. – Reiter, Aesch. Pers. 29; auch κλόνος, 106.
Greek (Liddell-Scott)
ἱππιοχάρμης: -ου, ὁ, ὁ ἀπὸ τοῦ ἅρματος μαχόμενος, Ἰλ. Ω. 257, Ὀδ. Λ. 259, Ἡσ. Ἀποσπ. 23, 26 Göttl.· βραδύτερον ἀναβάτης ἵππου, ἱππεύς, Αἰσχύλ. Πέρσ. 29. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ἱππ. κλόνοι, ὁ θόρυβος τῆς συμπλοκῆς ἱππέων, αὐτόθι 106. Πρβλ. ἱπποχάρμης.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 qui combat du haut d’un char;
2 qui combat à cheval;
3 adj. ἱππιοχάρμαι κλόνοι ESCHL tumulte d’un combat de chevaux.
Étymologie: ἵππιος, χάρμη.