ἐπιμύζω: Difference between revisions
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
(Bailly1_2) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>ao.</i> [[ἐπέμυξα]];<br />murmurer contre.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[μύζω]]. | |btext=<i>ao.</i> [[ἐπέμυξα]];<br />murmurer contre.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[μύζω]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[μύζω]], ‘[[say]] μῦ’), aor. ἐπέμῦξαν: [[mutter]], [[murmur]] at. (Il.) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:28, 15 August 2017
English (LSJ)
A murmur or mutter at another's words, αἱ δ' ἐπέμυξαν Il. 4.20 (also expld. as = ἐμυκτήρισαν, Trypho Trop.p.205S.):—Med., ἐπεμύξατο Hsch.
German (Pape)
[Seite 964] (s. μύζω), dazu stöhnen, murren, Ausdruck des Unwillens, αἱ δ' ἐπέμυξαν Il. 4, 20. 8, 457, von einem unartikulirten, mit geschlossenen Lippen hervorgebrachten Laut, VLL. ἐπιμυκτηρίζω. – Das med. ἐπεμύξατο erkl. Hesych. ἐπεστέναξεν.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιμύζω: κάμνω διὰ τῶν μυκτήρων τὸν ἦχον μῦ μῦ, «μουρμουρίζω» εἰς τὸ τέλος ὁμιλίας τινός, ὡς ἔφαθ’· αἱ δ’ ἐπέμυξαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη, «δυσανασχετοῦσαι ἐπεμυκτήρισαν» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Δ. 20, Θ. 457. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ἐπιμύζει· ἐπιστενάζει, ἐπιγογγύζει». ― Μέσ. ἐπεμύξατο· «ἐπεστέναξεν, ἐπεγόγγυσεν» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ao. ἐπέμυξα;
murmurer contre.
Étymologie: ἐπί, μύζω.
