κάρηνον: Difference between revisions

From LSJ

οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time

Source
(Bailly1_3)
(Autenrieth)
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (τό) :<br /><b>I.</b> tête;<br /><b>II.</b> <i>p. anal.</i><br /><b>1</b> cime d’une montagne;<br /><b>2</b> point culminant d’une ville, citadelle, tour.<br />'''Étymologie:''' [[κάρη]].
|btext=ου (τό) :<br /><b>I.</b> tête;<br /><b>II.</b> <i>p. anal.</i><br /><b>1</b> cime d’une montagne;<br /><b>2</b> point culminant d’une ville, citadelle, tour.<br />'''Étymologie:''' [[κάρη]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[κάρη]]): only pl., heads, [[also]] summits (ὀρέων), and of towers, [[battlements]], Il. 2.117.
}}
}}

Revision as of 15:30, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κάρηνον Medium diacritics: κάρηνον Low diacritics: κάρηνον Capitals: ΚΑΡΗΝΟΝ
Transliteration A: kárēnon Transliteration B: karēnon Transliteration C: karinon Beta Code: ka/rhnon

English (LSJ)

[ᾰ], τό, Dor. κάρᾱνον A.Ch.396 (lyr.), Mosch.1.12 (Ion.

   A κάρηνον 2.87); in derivs. the ᾱ prevails: (v. κάρα A):—head, mostly in pl. (as always in Hom.), ἀνδρῶν κάρηνα, periphr. for ἄνδρες, Il.11.500; νεκύων ἀμενηνὰ κ. Od.10.521, etc.; βοῶν ἴφθιμα κ. Il.23.260; ἵππων ξανθὰ κ. 9.407: metaph., of mountain peaks, Οὐλύμποιο κ. 1.44, etc.; of towns, πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα 2.117, 9.24; Μυκάλης αἰπεινὰ κ. 2.869: in pl., of a single person, κάρηνα . . Μελανίππου σπάσας E.Fr.537: sg. in h.Hom.8.12, 28.8, Mosch.ll. cc., Coluth.264, Anacreont. 1.11.

German (Pape)

[Seite 1327] τό, der Kopf, = κάρη, im sing. H. h. 8, 12. 28, 8, sonst im plur.; κάρηνα Τρώων, die Troer, Il. 11, 158; νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα Od. 10, 521; ἵππων ξανθὰ κάρηνα Il. 9, 407; βοῶν ἴφθιμα κάρ. 23, 260. Auch vom Gipfel des Berges, Οὐλύμποιο καρήνων Il. 1, 44, Μυκάλης αἰπεινὰ κάρ. 2, 869, ὀρέων 20, 58; πολίων 2, 117; sp. D., wie Anacr. 1, 11. 7, 8.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
I. tête;
II. p. anal.
1 cime d’une montagne;
2 point culminant d’une ville, citadelle, tour.
Étymologie: κάρη.

English (Autenrieth)

(κάρη): only pl., heads, also summits (ὀρέων), and of towers, battlements, Il. 2.117.