ἀπαυθαδίζομαι: Difference between revisions
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
(Bailly1_1) |
(big3_5) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=être arrogant <i>ou</i> présomptueux.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[αὐθαδίζομαι]]. | |btext=être arrogant <i>ou</i> présomptueux.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[αὐθαδίζομαι]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">1</b> tr. [[atreverse a hacer]], [[realizar osadamente]] ὅπερ ᾤμην πλαστικὴν ἀπαυθαδιεῖσθαι μόνην Philostr.<i>Im</i>.1.10, τοιοῦτόν τι <i>POxy</i>.2182.15 (II d.C.), σμικρόν τι Them.<i>Or</i>.23.290c, δειλίαν δὲ οὕτω τῷ ἀνθρώπῳ καὶ καταστροφὴν ἀπαυθαδισαμένη Procop.<i>Goth</i>.4.32.29.<br /><b class="num">2</b> intr. [[ser demasiado osado, descarado, insolente]] Pl.<i>Ap</i>.37a, Ph.2.441, <i>BGU</i> 195.13, Plu.2.766c, 250b, μέχρι παντός I.<i>BI</i> 3.179, Them.<i>Or</i>.10.131d, 135a. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:05, 21 August 2017
English (LSJ)
A speak or act boldly, Pl.Ap.37a; freq. in late Prose, in bad sense, Ph.2.441; μέχρι παντός J.BJ3.7.11, cf. Plu.2.766c, Them.Or.10.131d,135a, 23.290c.
German (Pape)
[Seite 282] dreist reden, Plat. Ap. 37 a, handeln, τί, etwas wagen, Sp., s. Lob. a. a. O.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαυθᾱδίζομαι: ἀποθ. ὁμιλῶ ἢ ἐνεργῶ παρατόλμως, μετὰ θράσους, Πλάτ. Ἀπολ. 37A· συχν. παρὰ μεταγεν. πεζογράφοις, ἴδε Λοβ. Φρύν. 66. Ο τύπος ἀπαυθαδιάζομαι ἀπαντᾷ ἐν τῷ αόρ. παρὰ Ἰωσήπ. ἐν Ἰουδ. Πολ. 3. 7, 11· καὶ ἐνιαχοῦ ἐν χειρογρ., ὡς ἐν Θεμιστ. 131D. 135A· ἀλλ’ ἀπαυθαδίσασθαι 290C. Τὸ ἐνεργ. ἀπαυθαδιάζοντες· «μεγαλοφρονοῦντες», εὕρηται ἐν Α. Β. 419, καὶ ἐν Σουΐδ., τὸ δέ, ἀπαυθαδέω παρὰ Νικήτα ἐν Χρον. 13. 1, σ. 501, 1, κ. ἀλλ., πρβλ. καὶ Θωμ. Μάγ. σ. 84.
French (Bailly abrégé)
être arrogant ou présomptueux.
Étymologie: ἀπό, αὐθαδίζομαι.
Spanish (DGE)
1 tr. atreverse a hacer, realizar osadamente ὅπερ ᾤμην πλαστικὴν ἀπαυθαδιεῖσθαι μόνην Philostr.Im.1.10, τοιοῦτόν τι POxy.2182.15 (II d.C.), σμικρόν τι Them.Or.23.290c, δειλίαν δὲ οὕτω τῷ ἀνθρώπῳ καὶ καταστροφὴν ἀπαυθαδισαμένη Procop.Goth.4.32.29.
2 intr. ser demasiado osado, descarado, insolente Pl.Ap.37a, Ph.2.441, BGU 195.13, Plu.2.766c, 250b, μέχρι παντός I.BI 3.179, Them.Or.10.131d, 135a.
