Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀνυπομόνητος: Difference between revisions

From LSJ

Αὐτάρκης ἔσῃ, ἂν μάθῃς τί τὸ καλὸν κἀγαθόν ἐστι → You will be contented with your lot if you learn what the honourable and good is

Plutarch, De virtute et vitio
(6_16)
(big3_5)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀνυπομόνητος''': -ον, [[ἀφόρητος]], Ἀριστ. π. Θαυμ. 130. 2, Διόδ. 3. 29, «ἀνήκεστον, ἀθεράπευτον, ἀνυπομόνητον» Ἐρωτ. σ. 92. 2) ὁ μὴ ἔχων ὑπομονήν, Νεῖλ. 216D. - Ἐπίρρ. ἀνυπομονήτως, [[ἄνευ]] ὑπομονῆς, Μακάρ. 517D: πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. ἀστέκτως.
|lstext='''ἀνυπομόνητος''': -ον, [[ἀφόρητος]], Ἀριστ. π. Θαυμ. 130. 2, Διόδ. 3. 29, «ἀνήκεστον, ἀθεράπευτον, ἀνυπομόνητον» Ἐρωτ. σ. 92. 2) ὁ μὴ ἔχων ὑπομονήν, Νεῖλ. 216D. - Ἐπίρρ. ἀνυπομονήτως, [[ἄνευ]] ὑπομονῆς, Μακάρ. 517D: πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. ἀστέκτως.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>de abstr. [[insoportable]] κακόν Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.131, ἀ. θεάσασθαι Arist.<i>Mir</i>.843<sup>a</sup>15, [[δριμύτης]] D.S.3.29, δεινὴ καὶ ἀ. ὄψις D.H.6.51, τὰ ἄλλοις διὰ μαλακίαν ἢ δόξαν ἀνυπομόνητα Crates Theb.<i>Ep</i>.29.<br /><b class="num">2</b> [[que no soporta]] Procl.<i>Par.Ptol</i>.224<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[impaciencia]] Mac.Aeg.M.34.852C.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[impacientemente]] ἀ. φερόμενοι Mac.Aeg.M.34.517D, cf. Hsch.s.u. ἀστέκτως.
}}
}}

Revision as of 12:15, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνυπομόνητος Medium diacritics: ἀνυπομόνητος Low diacritics: ανυπομόνητος Capitals: ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΤΟΣ
Transliteration A: anypomónētos Transliteration B: anypomonētos Transliteration C: anypomonitos Beta Code: a)nupomo/nhtos

English (LSJ)

ον,

   A unbearable, κακόν Chrysipp.Stoic.3.131; ἀ. θεάσασθαι Arist.Mir. 843a15, cf. D.S.3.29, D.H.6.51, CratesEp.29,etc. Adv. -τως Hsch. s.v. ἀστέκτως.    II Act., not enduring, Procl.Par.Ptol.224.

German (Pape)

[Seite 266] dasselbe, Arist. mirab. 130; καὶ δεινὴ ὄψις D. Hal. 6, 51; καὶ πικραὶ κατηγορίαι 9, 44.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνυπομόνητος: -ον, ἀφόρητος, Ἀριστ. π. Θαυμ. 130. 2, Διόδ. 3. 29, «ἀνήκεστον, ἀθεράπευτον, ἀνυπομόνητον» Ἐρωτ. σ. 92. 2) ὁ μὴ ἔχων ὑπομονήν, Νεῖλ. 216D. - Ἐπίρρ. ἀνυπομονήτως, ἄνευ ὑπομονῆς, Μακάρ. 517D: πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. ἀστέκτως.

Spanish (DGE)

-ον
I 1de abstr. insoportable κακόν Chrysipp.Stoic.3.131, ἀ. θεάσασθαι Arist.Mir.843a15, δριμύτης D.S.3.29, δεινὴ καὶ ἀ. ὄψις D.H.6.51, τὰ ἄλλοις διὰ μαλακίαν ἢ δόξαν ἀνυπομόνητα Crates Theb.Ep.29.
2 que no soporta Procl.Par.Ptol.224
subst. τὸ ἀ. impaciencia Mac.Aeg.M.34.852C.
II adv. -ως impacientemente ἀ. φερόμενοι Mac.Aeg.M.34.517D, cf. Hsch.s.u. ἀστέκτως.