ἄφιππος: Difference between revisions
Σοφῷ παρ' ἀνδρὶ (Σοφοῦ παρ' ἀνδρὸς) πρῶτος εὑρέθη λόγος → Apud sapientem inventa est ratio primitus → Bei einem weisen Mann fand man zuerst Vernunft
(Bailly1_1) |
(big3_8) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne sait pas monter à cheval;<br /><b>2</b> peu propre aux manœuvres de cavalerie (terrain, pays, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἵππος]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui ne sait pas monter à cheval;<br /><b>2</b> peu propre aux manœuvres de cavalerie (terrain, pays, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἵππος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> de lugares [[no apropiado para los caballos o la caballería]] Καρία X.<i>HG</i> 3.4.12, de un camino, Plu.<i>Ant</i>.47, τὰ μετέωρα ἄφιππα las alturas inaccesibles a los caballos</i> D.C.40.26.1, cf. Plu.<i>Arist</i>.11.<br /><b class="num">II</b> de pers.<br /><b class="num">1</b> [[inexperto, torpe en montar a caballo]], [[que no sabe montar]] op. ἱππικός Aeschin.Socr.<i>CPF</i> 1A.11, Pl.<i>Prt</i>.350a, <i>R</i>.335c, Luc.<i>Nau</i>.30, Poll.1.210, Hsch.<br /><b class="num">2</b> [[que no tiene caballo]] ἔπειτα δὲ κατήγαγεν αὐτοὺς ... ἀφίππους ὄντας Polyaen.4.6.6, περιδεεῖς δὲ ἦσαν ... καὶ ἄφιπποι Iambl.<i>Fr</i>.21. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A unsuited for cavalry, Καρία X.HG3.4.12, cf. Plu.Ant. 47. II of persons, unused to riding, opp. ἱππικός, Aeschin.Socr. Oxy.1608 Fr.1.15; ignorant of horsemanship, Pl.Prt.350a, R.335c, Luc.Nav.30. 2 without cavalry, Polyaen.4.6.6.
German (Pape)
[Seite 412] 1) für Reiterei untauglich, Καρία Xen. Hell. 3, 4, 12 Ages. 1, 15; Plut. oft. – 2) ungeschickt im Reiten, Ggstz ἱππικοί Plat. Prot. 350 a; Rep. I, 335 c, Schol. ἀπείρως ἔχοντες ἱππικῆς; Luc. navig. 30.
Greek (Liddell-Scott)
ἄφιππος: -ον, ἀνεπιτήδειος, ἀκατάλληλος πρὸς ἱππασίαν, Ξεν. Ἑλλ. 3. 4, 12, πρβλ. Πλουτ. Ἀντών. 47. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, ὁ ἀπείρως ἔχων ἱππικῆς, ὁ μὴ ἐπιστάμενος ἱππεύειν, ἀντίθετον τῷ ἱππικός, Πλάτ. Πρωτ. 350Α, Πολ. 335C. 2) ἐπὶ στρατοῦ, ἄνευ ἱππικοῦ, Πολύαιν. 4. 6, 6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui ne sait pas monter à cheval;
2 peu propre aux manœuvres de cavalerie (terrain, pays, etc.).
Étymologie: ἀπό, ἵππος.
Spanish (DGE)
-ον
I de lugares no apropiado para los caballos o la caballería Καρία X.HG 3.4.12, de un camino, Plu.Ant.47, τὰ μετέωρα ἄφιππα las alturas inaccesibles a los caballos D.C.40.26.1, cf. Plu.Arist.11.
II de pers.
1 inexperto, torpe en montar a caballo, que no sabe montar op. ἱππικός Aeschin.Socr.CPF 1A.11, Pl.Prt.350a, R.335c, Luc.Nau.30, Poll.1.210, Hsch.
2 que no tiene caballo ἔπειτα δὲ κατήγαγεν αὐτοὺς ... ἀφίππους ὄντας Polyaen.4.6.6, περιδεεῖς δὲ ἦσαν ... καὶ ἄφιπποι Iambl.Fr.21.
