δευτεροτόκος: Difference between revisions
From LSJ
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
(Bailly1_1) |
(big3_11) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui enfante <i>ou</i> met bas pour la seconde fois ARSTT HA 5.14.20.<br />'''Étymologie:''' [[δεύτερος]], [[τίκτω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui enfante <i>ou</i> met bas pour la seconde fois ARSTT HA 5.14.20.<br />'''Étymologie:''' [[δεύτερος]], [[τίκτω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[que pare por segunda vez]] δ. δ' οὖσα ἀκμάζει Arist.<i>HA</i> 546<sup>a</sup>12. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:23, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A bearing a second time, Arist.HA546a12.
German (Pape)
[Seite 553] zum zweiten Male gebärend, Arist. H. A. 5, 14; δευτερότοκος, zum zweiten Male geboren, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δευτεροτόκος: -ον, ὁ δευτέραν φορὰν γεννῶν, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 5. 14, 20. ΙΙ. προπαροξ. δευτερότοκος, ον, ὁ δεύτερος γεννηθείς, Ἰωάν. Χρυσ. 6, 356.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui enfante ou met bas pour la seconde fois ARSTT HA 5.14.20.
Étymologie: δεύτερος, τίκτω.
Spanish (DGE)
-ον
que pare por segunda vez δ. δ' οὖσα ἀκμάζει Arist.HA 546a12.
