διϊκνέομαι

English (LSJ)

fut. -ίξομαι: aor. -ικόμην:—

   A go through, penetrate, ποτὶ τὰν ψυχάν δι' ὤτων Ti.Locr.101a; ἐφ' ὅσον -εῖται τὸ ὕδωρ Thphr. CP3.20.4; διῖκτο ἡ δόξα μέχρι βασιλέως Plu.Dem.20, cf. D.Chr.12.35; reach, with missiles, Th.7.79; βραδέως τοῦ παραγγέλματος διικνουμένου Plu.Nic.27.    2 in speaking, go through, tell of, πάντα δ. Il.9.61, 19.186, A.R.2.411.    3 of Time, intervene, διετοῦς χρόνου διικνουμένου Longus 1.4.

French (Bailly abrégé)

-οῦμαι;
f. διΐξομαι, ao.2 διϊκόμην;
1 passer par, pénétrer à travers;
2 parcourir par la parole, raconter.
Étymologie: διά, ἱκνέομαι.

Spanish (DGE)

• Morfología: [fut. διίξομαι Il.9.61, h.Cer.416, Nonn.D.48.422; aor. 2^asg. διίκεο Il.19.186, A.R.2.411, Q.S.12.76]
I tr. c. suj. de pers. narrar, contar ἐξείπω καὶ πάντα διίξομαι Il.9.61, ἐν μοίρῃ γὰρ πάντα διίκεο καὶ κατέλεξας Il.19.186, cf. A.R.l.c., πάντα διίξομαι ὡς ἐρεείνεις h.Cer.416, ταῦτα μὲν ... θαρσαλέως μάλα πάντα διίκεο todo eso lo has contado muy valientemente Q.S.l.c., ἀλλὰ τί σοι τάδε πάντα διίξομαι; Nonn.l.c.
II intr.
1 gener. de abstr. llegar a través de, penetrar c. giro prep. οὐ γὰρ διικνεῖται ἡ ψύξις εἰς βάθος Arist.Pr.893^a14, cf. 911^b18, GA 747^a8, ἐπὶ πᾶν διικνεῖσθαι πέφυκε τὸ θεῖον Arist.Mu.397^b33, ἀναβάλλουσιν τὴν κάτωθεν (γῆν) ἐφ' ὅσον διικνεῖται τὸ ὕδωρ Thphr.CP 3.20.4, cf. 6.1, 5.9.2, διὰ τὸ μὴ διικνεῖσθαι τὴν φύσιν τῶν φλεβῶν (ἐπὶ ... τοὺς κάτω τόπους) Erasistr.230, ἡ τῶν ἀρωμάτων φύσις ... διικνουμένη πρὸς τὰ λεπτομερέστατα τῆς αἰσθήσεως D.S.3.46, φωνὰ δ' ἐστὶ μὲν πλᾶξις ἐν ἀέρι διικνουμένα ποτὶ τὰν ψυχὰν δι' ὤτων Ti.Locr.101a, οὐδὲ ἀπόρροια διικνεῖται ἀπὸ τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων ἐπὶ τὴν γῆν Gem.17.16, cf. 17, 34, Plu.2.148d, Gal.1.288, (σεισμοί) ὅσοι ... ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται τῆς γῆς Paus.7.24.7, cf. Hld.2.2.1, οἷον εἰ ἐν κηρῷ βαθεῖ διικνοῖτο εἰς ἔσχατον ... τύπος Plot.4.4.13, cf. 2.9.16, τὸν ἔξωθεν ἀέρα κατὰ βάθους διικνεῖσθαι τοῦ σώματος Ps.Dicaearch.2.5, ὥστε δι' αὐτοῦ (τοῦ ἀέρος) ... διικνεῖσθαι τὴν ὅρασιν Arr.Epict.2.23.4, τὸ τοιοῦτον γιγνόμενον ... μέχρι τῶν θηρίων διικνεῖται D.Chr.12.35, cf. Luc.Luct.19, Philops.2, διῖκτο δ' ἡ δόξα μέχρι τοῦ Περσῶν βασιλέως Plu.Dem.20, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ... διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς Ep.Hebr.4.12, fig. ἡ δ' ὑστάτη (εὐεργεσία) ... ἐς ὑμᾶς αὐτοὺς διικνεομένη Hp.Or.Thess.40
•sin rég. prep. alcanzar διὰ τὸ μὴ διικνεῖσθαι τὴν ὄψιν Arist.Mete.374^b15
•transmitirse θᾶττον ἔτι διικνοῖτ' ἂν ἡ αἴσθησις la sensación se transmitiría aún más rápidamente Arist.de An.423^a5, cf. Mete.378^a6 (cód.), βραδέως δὲ τοῦ παραγγέλματος διικνουμένου Plu.Nic.27
•de los rayos de luz o del fuego propagarse (τὸ πῦρ) ... διῖκτο πρὸς θάτερον πέρας Plu.Alex.35, ὁ δὲ νεφώδης ἀὴρ ῥᾳδίως διικνουμένας ἔχει τὰς ἀκτῖνας ἅτε μηδὲν ἔχων βάθος Cleom.2.4.104.
2 de armas alcanzar, dar en el blanco, c. giro prep. τὰ βέλη ... πρὸς τὰ νῶτα τῶν ἀντιπροσώπων ... διικνεῖσθαι D.S.17.42, fig., c. dat. διϊκνούμενος ταῖς Μούσαις alcanzando a las Musas Sch.Pi.N.9.127b
•sin rég. prep. dar en el blanco διικνοῦντο γὰρ ῥᾷον οἱ ἄνωθεν Th.7.79, τοξότης δ' ἂν ὁ θεὸς παρεισάγοιτο κατά τε τὸ πανταχοῦ διικνεῖσθαι de Heracles, Corn.ND 31.
3 ref. al tiempo transcurrir διετοῦς χρόνου διικνουμένου Longus 1.4.1.