Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἔνηχος: Difference between revisions

From LSJ
(6_17)
(big3_15)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἔνηχος''': -ον, ὁ ἔχων ἦχον, ὁ ἠχῶν, ἐπὶ πνευστῶν ὀργάνων, τὰ μὲν γὰρ ἔγχορδα, τὰ δὲ ἔνηχα κατεσκεύασται Ἀθήν. 636C· ἔνηχα ὕδατα Φιλόστρ. 226· [[ἔναυλος]], ἔτι ἔνηχον ταῖς ἐμαῖς ἀκοαῖς Γρηγ.
|lstext='''ἔνηχος''': -ον, ὁ ἔχων ἦχον, ὁ ἠχῶν, ἐπὶ πνευστῶν ὀργάνων, τὰ μὲν γὰρ ἔγχορδα, τὰ δὲ ἔνηχα κατεσκεύασται Ἀθήν. 636C· ἔνηχα ὕδατα Φιλόστρ. 226· [[ἔναυλος]], ἔτι ἔνηχον ταῖς ἐμαῖς ἀκοαῖς Γρηγ.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> mús. [[de percusión]], [[que suena por percusión]] ὄργανα op. [[ἔγχορδος]] ‘de cuerda’, Phillis en Ath.636c.<br /><b class="num">2</b> [[ruidoso]], [[bronco]], [[cavernoso]] [[ἀναπνοή]] Anon.Med.<i>Acut.Chron</i>.3.2.1<br /><b class="num">•</b>[[que causa estrépito]], [[estruendoso]] subst. τὰ ἔνηχα (<i>sc</i>. ὕδατα) Philostr.<i>VA</i> 6.26.<br /><b class="num">3</b> [[que resuena]] en los oídos ἡ μεγάλη φωνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς ὠσὶν [[ἔνηχος]] Gr.Naz.M.36.601C, cf. <i>Ep</i>.173.3<br /><b class="num">•</b>[[audible]], [[que suena]] τῶν μερῶν [[αὐτοῦ]] (<i>sc</i>. τοῦ πυρός) ὄντων ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, ἐνήχων καὶ ἀνήχων en la teoría gnóstica del fuego supracelestial, Hippol.<i>Haer</i>.6.11.1.
}}
}}

Revision as of 12:30, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἔνηχος Medium diacritics: ἔνηχος Low diacritics: ένηχος Capitals: ΕΝΗΧΟΣ
Transliteration A: énēchos Transliteration B: enēchos Transliteration C: enichos Beta Code: e)/nhxos

English (LSJ)

ον,

   A sounding within, of wind-instruments, opp. ἔγχορδος, Phillis ap.Ath.14.636c: generally, sounding, noisy, ἀναπνοή Herod. Med. in Rh.Mus.58.77; ἔ. ὕδατα Philostr.VA6.26.    II c. gen., acquainted, conversant with, LXXSi.prol.9 (s.v.l.).

German (Pape)

[Seite 841] einen Ton in sich habend, bei Ath. XIV, p. 636 c, im Ggstz von ἔγχορδα, Blaseinstrument; rauschend, κύμασι Philostr. v. Apoll. 6, 26.

Greek (Liddell-Scott)

ἔνηχος: -ον, ὁ ἔχων ἦχον, ὁ ἠχῶν, ἐπὶ πνευστῶν ὀργάνων, τὰ μὲν γὰρ ἔγχορδα, τὰ δὲ ἔνηχα κατεσκεύασται Ἀθήν. 636C· ἔνηχα ὕδατα Φιλόστρ. 226· ἔναυλος, ἔτι ἔνηχον ταῖς ἐμαῖς ἀκοαῖς Γρηγ.

Spanish (DGE)

-ον
1 mús. de percusión, que suena por percusión ὄργανα op. ἔγχορδος ‘de cuerda’, Phillis en Ath.636c.
2 ruidoso, bronco, cavernoso ἀναπνοή Anon.Med.Acut.Chron.3.2.1
que causa estrépito, estruendoso subst. τὰ ἔνηχα (sc. ὕδατα) Philostr.VA 6.26.
3 que resuena en los oídos ἡ μεγάλη φωνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς ὠσὶν ἔνηχος Gr.Naz.M.36.601C, cf. Ep.173.3
audible, que suena τῶν μερῶν αὐτοῦ (sc. τοῦ πυρός) ὄντων ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, ἐνήχων καὶ ἀνήχων en la teoría gnóstica del fuego supracelestial, Hippol.Haer.6.11.1.