ἐντομή: Difference between revisions
Θεὸν προτίμα, δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς → Post deum habeas parentes proximo loco → Vor allem ehre Gott, die Eltern gleich nach ihm
(6_9) |
(big3_15) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐντομή''': ἡ, [[ἐγχάραξις]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· βαθὺ [[χάραγμα]] τῶν ἐντόμων, [[ἔνθα]] φαίνονται ὡς ἐντετμημένα, ἔντομα ὅσα ἔχει κατὰ τὸ [[σῶμα]] ἐντομὰς Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 1, 16., 4. 1, 5 (πρβλ. [[ἔντομος]] ΙΙ)· ἐντομαὶ κτενὸς Λουκ. Ἔρωτ. 44. 2) στενὴ [[δίοδος]], [[χαράδρα]], περὶ τῶν καταρρακτῶν τοῦ Νείλου, [[τόπος]] γάρ ἐστι... συγκλειόμενος εἰς στενὴν ἐντομὴν Διόδ. 1. 32. ΙΙ. [[θυσία]] (ἴδε [[ἔντομος]] Ι), ἀμφ. παρὰ Πλουτ. 2. 857Β. | |lstext='''ἐντομή''': ἡ, [[ἐγχάραξις]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· βαθὺ [[χάραγμα]] τῶν ἐντόμων, [[ἔνθα]] φαίνονται ὡς ἐντετμημένα, ἔντομα ὅσα ἔχει κατὰ τὸ [[σῶμα]] ἐντομὰς Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 1, 16., 4. 1, 5 (πρβλ. [[ἔντομος]] ΙΙ)· ἐντομαὶ κτενὸς Λουκ. Ἔρωτ. 44. 2) στενὴ [[δίοδος]], [[χαράδρα]], περὶ τῶν καταρρακτῶν τοῦ Νείλου, [[τόπος]] γάρ ἐστι... συγκλειόμενος εἰς στενὴν ἐντομὴν Διόδ. 1. 32. ΙΙ. [[θυσία]] (ἴδε [[ἔντομος]] Ι), ἀμφ. παρὰ Πλουτ. 2. 857Β. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ῆς, ἡ<br /><b class="num">1</b> [[corte]], [[incisión]], [[muesca]] en una pieza de madera ξύλον ..., ἐντομὴν παραμηκέα ἔχον, κατορύξαι Hp.<i>Art</i>.47, cf. 33, en plantas para extraer la resina o la savia, Thphr.<i>HP</i> 9.1.6, cf. 9.4.4<br /><b class="num">•</b>[[entalladura]], [[muesca]] en las patas de una cama, Clem.Al.<i>Paed</i>.2.9.78<br /><b class="num">•</b>[[tajo]] o [[quebrada]] como [[paso]] o [[desfiladero]] στενὴ ἐ. D.S.1.32, cf. Plu.<i>Arat</i>.18<br /><b class="num">•</b>bot. [[hendidura]] en hojas o flores φύλλον δὲ ἐντομὰς ἔχον Thphr.<i>HP</i> 4.3.1, cf. 6.2.5, [[ἄνθη]] λευκά, ... ἐντομὰς πολλὰς ἔχοντα Dsc.3.108<br /><b class="num">•</b>medic. [[grieta]], [[llaga]] βαθεῖαι Aret.<i>SD</i> 2.13.16.<br /><b class="num">2</b> arq. [[corte]], [[talla]] de una piedra λίθοι ... ἐντομῇ ἐγγώνιοι piedras cortadas a escuadra</i> Th.1.93, cf. Procop.<i>Aed</i>.1.2.2.<br /><b class="num">3</b> [[fosa]], [[sepultura]] ὁ δῆμος ... τὴν ἐντο[μ] ὴν [κα] θιέρωσεν <i>TAM</i> 5.1098.2 (Tiatira I a.C.?).<br /><b class="num">4</b> [[sección]], [[segmento delimitado por un corte o hendidura]] καλῶ δ' ἔντομα ὅσα ἔχει κατὰ τὸ σῶμα ἐντομάς de los insectos, Arist.<i>HA</i> 487<sup>a</sup>33, cf. 523<sup>b</sup>14, Clem.Al.<i>Strom</i>.7.6.32<br /><b class="num">•</b>[[púa]], [[diente]] en un peine, Luc.<i>Am</i>.44. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:30, 21 August 2017
English (LSJ)
ἡ,
A slit, groove, Hp.Art.33,47; in insects, notch, incision, Arist.HA487a33(pl.), 523b14(pl.); ἐντομαὶ κτενός Luc.Am.44. 2 hewing of masonry, λίθοι ἐντομῇ (v.l. ἐντομῇ) ἐγγώνιοι Th.1.93. 3 narrow gorge, cleft, D.S.1.32.
German (Pape)
[Seite 857] ἡ, das Einschneiden, der Einschnitt, Arist. H. A. 4, 1 Theophr. u. A.; Kluft, Spalt, τόπος κρημνοῖς συγκλειόμενος εἰς στενὴν ἐντομήν D. Sic. 1, 32; a. Sp.; vgl. Plut. Arst. 18.
Greek (Liddell-Scott)
ἐντομή: ἡ, ἐγχάραξις, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 799· βαθὺ χάραγμα τῶν ἐντόμων, ἔνθα φαίνονται ὡς ἐντετμημένα, ἔντομα ὅσα ἔχει κατὰ τὸ σῶμα ἐντομὰς Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 1, 16., 4. 1, 5 (πρβλ. ἔντομος ΙΙ)· ἐντομαὶ κτενὸς Λουκ. Ἔρωτ. 44. 2) στενὴ δίοδος, χαράδρα, περὶ τῶν καταρρακτῶν τοῦ Νείλου, τόπος γάρ ἐστι... συγκλειόμενος εἰς στενὴν ἐντομὴν Διόδ. 1. 32. ΙΙ. θυσία (ἴδε ἔντομος Ι), ἀμφ. παρὰ Πλουτ. 2. 857Β.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
1 corte, incisión, muesca en una pieza de madera ξύλον ..., ἐντομὴν παραμηκέα ἔχον, κατορύξαι Hp.Art.47, cf. 33, en plantas para extraer la resina o la savia, Thphr.HP 9.1.6, cf. 9.4.4
•entalladura, muesca en las patas de una cama, Clem.Al.Paed.2.9.78
•tajo o quebrada como paso o desfiladero στενὴ ἐ. D.S.1.32, cf. Plu.Arat.18
•bot. hendidura en hojas o flores φύλλον δὲ ἐντομὰς ἔχον Thphr.HP 4.3.1, cf. 6.2.5, ἄνθη λευκά, ... ἐντομὰς πολλὰς ἔχοντα Dsc.3.108
•medic. grieta, llaga βαθεῖαι Aret.SD 2.13.16.
2 arq. corte, talla de una piedra λίθοι ... ἐντομῇ ἐγγώνιοι piedras cortadas a escuadra Th.1.93, cf. Procop.Aed.1.2.2.
3 fosa, sepultura ὁ δῆμος ... τὴν ἐντο[μ] ὴν [κα] θιέρωσεν TAM 5.1098.2 (Tiatira I a.C.?).
4 sección, segmento delimitado por un corte o hendidura καλῶ δ' ἔντομα ὅσα ἔχει κατὰ τὸ σῶμα ἐντομάς de los insectos, Arist.HA 487a33, cf. 523b14, Clem.Al.Strom.7.6.32
•púa, diente en un peine, Luc.Am.44.
