φιλοποίμνιος: Difference between revisions
From LSJ
Οὔκ ἔστιν οὕτω μῶρος ὃς θανεῖν ἐρᾷ → No one is so foolish that they wish to die
(1b) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1283.png Seite 1283]] die Heerde liebend, [[κύων]], Theocr. 5, 106. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1283.png Seite 1283]] die Heerde liebend, [[κύων]], Theocr. 5, 106. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[ami des troupeaux]].<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[ποίμνιον]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλοποίμνιος:''' любящий, т. е. заботливо охраняющий стадо ([[κύων]] Theocr.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῐλοποίμνιος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸ [[ποίμνιον]], [[κύων]] [[φιλοποίμνιος]] Θεόκρ. 5. 106. | |lstext='''φῐλοποίμνιος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸ [[ποίμνιον]], [[κύων]] [[φιλοποίμνιος]] Θεόκρ. 5. 106. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 13: | Line 16: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φῐλοποίμνιος:''' -ον ([[ποίμνη]]), αυτός που αγαπά το [[ποίμνιο]] ([[πλήθος]] πιστών), σε Θεόκρ. | |lsmtext='''φῐλοποίμνιος:''' -ον ([[ποίμνη]]), αυτός που αγαπά το [[ποίμνιο]] ([[πλήθος]] πιστών), σε Θεόκρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=φῐλο-[[ποίμνιος]], ον, [[ποίμνη]]<br />[[loving]] the [[flock]], Theocr. | |mdlsjtxt=φῐλο-[[ποίμνιος]], ον, [[ποίμνη]]<br />[[loving]] the [[flock]], Theocr. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 12:45, 8 January 2023
German (Pape)
[Seite 1283] die Heerde liebend, κύων, Theocr. 5, 106.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
ami des troupeaux.
Étymologie: φίλος, ποίμνιον.
Russian (Dvoretsky)
φιλοποίμνιος: любящий, т. е. заботливо охраняющий стадо (κύων Theocr.).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλοποίμνιος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸ ποίμνιον, κύων φιλοποίμνιος Θεόκρ. 5. 106.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αγαπά το ποίμνιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ποίμνιος (< ποίμνη «κοπάδι προβάτων»)].
Greek Monotonic
φῐλοποίμνιος: -ον (ποίμνη), αυτός που αγαπά το ποίμνιο (πλήθος πιστών), σε Θεόκρ.