Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

redarguo: Difference between revisions

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e
(3)
(CSV3 import)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=redarguo redarguere, redargui, - V :: [[refute]]; [[prove untrue]]
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>rĕd-argŭo</b>: ŭi, 3, v. a.,<br /><b>I</b> to [[disprove]], [[refute]], [[confute]], [[contradict]] ([[class]].; syn.: [[refello]], [[refuto]]).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: nosque ipsos redargui refellique patiamur, Cic. Tusc. 2, 2, 5; so, aliquem, id. Clu. 23, 62; Quint. 6, 3, 73 al.; opp. probare, Cic. de Or. 2, 72, 293; so, orationem (opp. convinci), id. Univ. 3: contraria, id. Part. 9, 33: [[crimen]], Quint. 11, 1, 9: famosos libellos, Suet. Aug. 55. — Of abstr. subjects: improborum prosperitates redarguunt vim omnem deorum ac potestatem, Cic. N. D. 3, 36: inconstantiam tuam, id. Dom. 9, 21: advenit qui vestra [[dies]] muliebribus armis Verba redarguerit, [[will]] [[refute]] [[thy]] words, [[show]] [[them]] to be false, * Verg. A. 11, 687.— *<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With [[object]]-[[clause]]: audi rationem falsam [[quidem]], sed [[quam]] redarguere falsam esse tu non queas, Gell. 15, 9, 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With gen., to [[convict]] of, [[prove]] [[guilty]] of: nec [[sane]] magnum aliquid efficiemus, [[quod]] illos ignorantiae redarguemus, Lact. 3, 1, 15; cf.: redarguti a lege [[quasi]] transgressores, Vulg. Jacob. 2, 9. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: poterat [[autem]] inpune; [[quis]] [[enim]] redargueret? Cic. Fin. 2, 17, 55; Quint. 6, 3, 72.
|lshtext=<b>rĕd-argŭo</b>: ŭi, 3, v. a.,<br /><b>I</b> to [[disprove]], [[refute]], [[confute]], [[contradict]] ([[class]].; syn.: [[refello]], [[refuto]]).<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(a)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With acc.: nosque ipsos redargui refellique patiamur, Cic. Tusc. 2, 2, 5; so, aliquem, id. Clu. 23, 62; Quint. 6, 3, 73 al.; opp. probare, Cic. de Or. 2, 72, 293; so, orationem (opp. convinci), id. Univ. 3: contraria, id. Part. 9, 33: [[crimen]], Quint. 11, 1, 9: famosos libellos, Suet. Aug. 55. — Of abstr. subjects: improborum prosperitates redarguunt vim omnem deorum ac potestatem, Cic. N. D. 3, 36: inconstantiam tuam, id. Dom. 9, 21: advenit qui vestra [[dies]] muliebribus armis Verba redarguerit, [[will]] [[refute]] [[thy]] words, [[show]] [[them]] to be false, * Verg. A. 11, 687.— *<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With [[object]]-[[clause]]: audi rationem falsam [[quidem]], sed [[quam]] redarguere falsam esse tu non queas, Gell. 15, 9, 7.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; With gen., to [[convict]] of, [[prove]] [[guilty]] of: nec [[sane]] magnum aliquid efficiemus, [[quod]] illos ignorantiae redarguemus, Lact. 3, 1, 15; cf.: redarguti a lege [[quasi]] transgressores, Vulg. Jacob. 2, 9. —<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Absol.: poterat [[autem]] inpune; [[quis]] [[enim]] redargueret? Cic. Fin. 2, 17, 55; Quint. 6, 3, 72.
Line 8: Line 11:
|georg=red-[[arguo]], uī, ūtum, ere, I) [[durch]] tatsächliche Beweise vom [[Gegenteil]] [[zurückweisen]], -[[widerlegen]], vom [[Gegenteil]] [[überführen]], der [[Lüge]] [[zeihen]], Lügen [[strafen]], a) Pers.: [[nosmet]] ipsos redargui refellique patiamur, Cic.: redargue me, si [[mentior]], Cic. – absol., [[quis]] redarguerit? Cic. – b) lebl. Objj.: [[oratio]], [[quae]] [[neque]] redargui [[neque]] convinci potest, Cic.: refellere et red. [[mendacium]] alcis, Cic.: red. inconstantiam alcis, Cic.: famosos libellos, Suet. – v. lebl. Subjj.: improborum prosperitates redarguunt vim deorum, Cic.: advenit [[qui]] vestra [[dies]] muliebribus armis verba redarguerit, Verg. – II) [[fast]] = coarguere: A) jmd. [[bezichtigen]], [[zeihen]], alqm ignorantiae, stultitiae, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 3, 1, 15. – B) [[unumstößlich]] [[dartun]], m. folg. Acc. u. Infin., rationem falsam [[esse]], Gell. 15, 9, 7. – / [[rederguisse]] statt redarguisse sprach [[Scipio]] [[Africanus]] Pauli fil. [[nach]] [[Fest]]. 273 (a). 7.
|georg=red-[[arguo]], uī, ūtum, ere, I) [[durch]] tatsächliche Beweise vom [[Gegenteil]] [[zurückweisen]], -[[widerlegen]], vom [[Gegenteil]] [[überführen]], der [[Lüge]] [[zeihen]], Lügen [[strafen]], a) Pers.: [[nosmet]] ipsos redargui refellique patiamur, Cic.: redargue me, si [[mentior]], Cic. – absol., [[quis]] redarguerit? Cic. – b) lebl. Objj.: [[oratio]], [[quae]] [[neque]] redargui [[neque]] convinci potest, Cic.: refellere et red. [[mendacium]] alcis, Cic.: red. inconstantiam alcis, Cic.: famosos libellos, Suet. – v. lebl. Subjj.: improborum prosperitates redarguunt vim deorum, Cic.: advenit [[qui]] vestra [[dies]] muliebribus armis verba redarguerit, Verg. – II) [[fast]] = coarguere: A) jmd. [[bezichtigen]], [[zeihen]], alqm ignorantiae, stultitiae, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 3, 1, 15. – B) [[unumstößlich]] [[dartun]], m. folg. Acc. u. Infin., rationem falsam [[esse]], Gell. 15, 9, 7. – / [[rederguisse]] statt redarguisse sprach [[Scipio]] [[Africanus]] Pauli fil. [[nach]] [[Fest]]. 273 (a). 7.
}}
}}
{{LaEn
{{LaZh
|lnetxt=redarguo redarguere, redargui, - V :: refute; prove untrue
|lnztxt=redarguo, is, ere. 3. :: [[責]]。[[吿]]。[[貶]]。[[駁吿]]
}}
}}

Latest revision as of 22:35, 12 June 2024

Latin > English

redarguo redarguere, redargui, - V :: refute; prove untrue

Latin > English (Lewis & Short)

rĕd-argŭo: ŭi, 3, v. a.,
I to disprove, refute, confute, contradict (class.; syn.: refello, refuto).
   (a)    With acc.: nosque ipsos redargui refellique patiamur, Cic. Tusc. 2, 2, 5; so, aliquem, id. Clu. 23, 62; Quint. 6, 3, 73 al.; opp. probare, Cic. de Or. 2, 72, 293; so, orationem (opp. convinci), id. Univ. 3: contraria, id. Part. 9, 33: crimen, Quint. 11, 1, 9: famosos libellos, Suet. Aug. 55. — Of abstr. subjects: improborum prosperitates redarguunt vim omnem deorum ac potestatem, Cic. N. D. 3, 36: inconstantiam tuam, id. Dom. 9, 21: advenit qui vestra dies muliebribus armis Verba redarguerit, will refute thy words, show them to be false, * Verg. A. 11, 687.— *
   (b)    With object-clause: audi rationem falsam quidem, sed quam redarguere falsam esse tu non queas, Gell. 15, 9, 7.—
   (g)    With gen., to convict of, prove guilty of: nec sane magnum aliquid efficiemus, quod illos ignorantiae redarguemus, Lact. 3, 1, 15; cf.: redarguti a lege quasi transgressores, Vulg. Jacob. 2, 9. —
   (d)    Absol.: poterat autem inpune; quis enim redargueret? Cic. Fin. 2, 17, 55; Quint. 6, 3, 72.

Latin > French (Gaffiot 2016)

rĕdargŭō,¹³ gŭī, gūtum, ĕre, tr.,
1 montrer [à rencontre, en réplique] la fausseté, l’erreur de, réfuter (aliquem, aliquid, qqn, qqch.) : redargue me si mentior Cic. Clu. 62, confonds-moi, si je ne dis pas la vérité, cf. Tusc. 2, 5 ; contraria Cic. Part. 33, détruire les arguments de l’adversaire, cf. de Or. 2, 293 ; improborum prosperitates redarguunt vim omnem deorum Cic. Nat. 3, 88, le succès des méchants est un argument contre tout pouvoir divin (la Providence divine) || abst] Cic. Fin. 2, 55 ; Att. 6, 1, 18
2 dénoncer en retour, en réplique (cf. arguo S 2) : in hoc inconstantiam redarguo tuam Cic. Domo 21, sur ce point je te reproche ton inconséquence || démontrer à titre de réfutation : [av. prop. inf.] Gell. 15, 9, 7
3 [av. gén., décad.] convaincre de : Lact. Inst. 3, 1, 15.

Latin > German (Georges)

red-arguo, uī, ūtum, ere, I) durch tatsächliche Beweise vom Gegenteil zurückweisen, -widerlegen, vom Gegenteil überführen, der Lüge zeihen, Lügen strafen, a) Pers.: nosmet ipsos redargui refellique patiamur, Cic.: redargue me, si mentior, Cic. – absol., quis redarguerit? Cic. – b) lebl. Objj.: oratio, quae neque redargui neque convinci potest, Cic.: refellere et red. mendacium alcis, Cic.: red. inconstantiam alcis, Cic.: famosos libellos, Suet. – v. lebl. Subjj.: improborum prosperitates redarguunt vim deorum, Cic.: advenit qui vestra dies muliebribus armis verba redarguerit, Verg. – II) fast = coarguere: A) jmd. bezichtigen, zeihen, alqm ignorantiae, stultitiae, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 3, 1, 15. – B) unumstößlich dartun, m. folg. Acc. u. Infin., rationem falsam esse, Gell. 15, 9, 7. – / rederguisse statt redarguisse sprach Scipio Africanus Pauli fil. nach Fest. 273 (a). 7.

Latin > Chinese

redarguo, is, ere. 3. :: 駁吿