σταυροφόρος: Difference between revisions
From LSJ
Ζωῆς πονηρᾶς θάνατος αἱρετώτερος → Satius mori quam calamitose vivere → Dem schlechten Leben vorzuziehen ist der Tod
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=stavroforos | |Transliteration C=stavroforos | ||
|Beta Code=staurofo/ros | |Beta Code=staurofo/ros | ||
|Definition= | |Definition=σταυροφόρον, [[bearing a cross]], MAMA3.632 (Corycus). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui porte une croix]].<br />'''Étymologie:''' [[σταυρός]], [[φέρω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σταυροφόρος:''' [[крестоносный]] Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σταυροφόρος''': -ον, ([[φέρω]]) ὁ φέρων τὸν σταυρόν, Ἀνθ. Π. 8. 146, Βυζ.· - σταυροφορέω, [[φέρω]] ([[βαστάζω]]) τὸν σταυρόν, Νικήτ. Χρον. 253Α. | |lstext='''σταυροφόρος''': -ον, ([[φέρω]]) ὁ φέρων τὸν σταυρόν, Ἀνθ. Π. 8. 146, Βυζ.· - σταυροφορέω, [[φέρω]] ([[βαστάζω]]) τὸν σταυρόν, Νικήτ. Χρον. 253Α. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''σταυροφόρος:''' -ον ([[φέρω]]), αυτός που φέρει, βαστάει τον σταυρό, σε Ανθ. | |lsmtext='''σταυροφόρος:''' -ον ([[φέρω]]), αυτός που φέρει, βαστάει τον σταυρό, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=σταυρο-[[φόρος]], ον, [[φέρω]]<br />[[bearing]] the [[cross]], Anth. | |mdlsjtxt=σταυρο-[[φόρος]], ον, [[φέρω]]<br />[[bearing]] the [[cross]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:36, 25 August 2023
English (LSJ)
σταυροφόρον, bearing a cross, MAMA3.632 (Corycus).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui porte une croix.
Étymologie: σταυρός, φέρω.
Russian (Dvoretsky)
σταυροφόρος: крестоносный Anth.
Greek (Liddell-Scott)
σταυροφόρος: -ον, (φέρω) ὁ φέρων τὸν σταυρόν, Ἀνθ. Π. 8. 146, Βυζ.· - σταυροφορέω, φέρω (βαστάζω) τὸν σταυρόν, Νικήτ. Χρον. 253Α.
Greek Monolingual
-ο / σταυροφόρος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που φέρει σταυρό
νεοελλ.
(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα σταυροφόρα
βοτ. τα σταυρανθή
νεοελλ.-μσν.
το αρσ. ως ουσ. ο σταυροφόρος
πολεμιστής του μεσαίωνα με σταυρό ραμμένο στη στολή του, ο οποίος έλαβε μέρος σε σταυροφορία στους Αγίους Τόπους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σταυρός + -φόρος].
Greek Monotonic
σταυροφόρος: -ον (φέρω), αυτός που φέρει, βαστάει τον σταυρό, σε Ανθ.
