ἄϊστος: Difference between revisions

Latest revision as of 09:09, 25 August 2023

English (LSJ)

ἄϊστον, (ἰδεῖν):—poet. Adj.
A unseen, καί κέ μ' ἄ. ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ Il.14.258; κεῖνον μὲν ἄ. ἐποίησαν περὶ πάν των Od.1.235; οἴχετ' ἄ., ἄπυστος ib.242; ὤλετ' ἄκλαυτος, ἄϊστος A.Eu.565; βωμοὶ δ' ἄϊστοι Id.Pers.811; ἐν ἀΐστοις τελέθων Id.Ag.466; ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (prolept.) Id.Supp.881; ἄ. ἀείραο A.R.4.746. Adv. ἀΐστως, θυμὸν ὄλεσσαν utterly, Man.3.263, cf. 28.
II Act., unconscious of, ἄτας ἐμᾶς ἄϊστος E.Tr.1314, cf. 1321.

Spanish (DGE)

-ον
• Alolema(s): αἶστος A.Eu.565, A.466
I 1invisible por estar desaparecido, aniquilado del Sueño κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ Il.14.258, de Ulises θεοί ..., οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων Od.1.235, οἴχετ' ἄϊστος, ἄπυστος se fue sin ser visto, sin ser oído, Od.1.242, ὥς κεν πάντες ἄιστοι ἀναπλήσωμεν ὄλεθρον Q.S.5.426, εἰς μυχοὺς εἶμι χθονός, ἄϊστος, ἀφανής Luc.Trag.295
•de los muertos ἐν δ' αἴστοις τελέθοντος οὔτις ἀλκά A.A.466
•de cosas destruido βωμοί A.Pers.811.
2 que no ha sido visto, desconocido, olvidado ὤλετ' ἄκλαυστος αἶστος murió sin que nadie lo llorara, en la oscuridad A.Eu.565, cf. Supp.881, τοῦτος ἄϊστος A.R.4.746, αἶσα δέ ἐστιν ἡ ἄϊστος καὶ ἄγνωστος αἰτία τῶν γινομένων Corn.ND 13
•esp. oscuro, sin gloria βίος dud. en PMasp.295.3.14 (VI d.C.).
II desconocedor c. gen. ἄτας ἐμᾶς ἄιστος E.Tr.1314, cf. 1321.
III adv. ἀίστως
1 de modo desconocido ψυχὴ δ' ἐπιμίσγετ' ἀίστως Gr.Naz.M.37.453.
2 de manera aniquiladora κλῆρον ἔρραισεν ἀίστως Man.3.28, ἀίστως θυμὸν ὄλεσσαν Man.3.263.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
p. contr. αἶστος;
1 devenu invisible, qui a disparu, anéanti;
2 qui ne connaît pas, gén..
Étymologie: ἀ, ἰδεῖν.

German (Pape)

verschwunden, τινὰ ποιεῖν, Jemand verschwinden lassen; Hom. dreimal, Od. 1.235 οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων, 242 οἴχετ' ἄϊστος ἄπυστος, Il. 14.258 καί κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἐμβαλε πόντῳ, εἰ μὴ νὺξ ἐσάωσε. Zusammengezogen nur Aesch. Eum. 565 ὠλετο αἴστος; ἄϊστον ἐκ θρόνων ἐκβαλεῖ Pers. 797, und öfters Sp.; unbekannt Ap.Rh. 4.746; Arat. 616; ruhmlos, Qu.Sm. 2.428. Bei Eur. Troad. 1305 ἄτας ἐμᾶς ἄϊστος εἶ akt., du kennst mein Unheil nicht, vgl. 313. Bei Stesichor. frg. 97 heißt Ἀθήνη so, die verwüstende.

Russian (Dvoretsky)

ἄϊστος: стяж. αἴστος или ᾆστος 2
1 невидимый; неведомый, исчезнувщий: ἄϊστον ποιεῖν τινα Hom. сделать кого-л. безвестным, уничтожить всякое воспоминание о ком-л.; ὤλετ᾽ ᾆστος Aesch. он пропал без вести; βωμοὶ ἄϊστοι Aesch. разрушенные алтари;
2 не видящий, не знающий (τινος Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

ἄϊστος: -ον, συνῃρ. ᾆστος, Αἰσχύλ. (ἰδεῖν, πρβλ. ἀϊδής, ἀΐδηλος): = ποιητ. ἐπίθ., ἀόρατος, ἄφαντος· καί κέ μ’ ἄϊστον ἀπ’ αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ, Ἰλ. Ξ. 258· κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάτων, Ὀδ. Α. 235· ᾤχετ’ ἄϊστος, ἄπυστος, αὐτόθι 242· ὤλετ’ ἄκλαυτος, ᾆστος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 565· βωμοὶ δ’ ἄϊστοι, ὁ αὐτ. Πέρσ. 811· ἐν ἀΐστοις τελέθων, ὁ αὐτ. Ἀγ. 465· ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (προληπτικῶς ἀντὶ τοῦ ὥστε εἶναι ἄϊστον), ὁ αὐτ. Ἱκ. 881, πρβλ. Πρ. 910: ― μεταγεν. ἐπίρρ. ἀΐστως, θυμόν ὄλεσσαν ― ἀδόξως, ἀσήμως, Μανέθ. 3. 263. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ γινώσκων τι, ἄτας ἐμᾱς ἄϊτος, Εὐρ. Τρῳ. 1313, πρβλ. 1321. 2) παρὰ Στησιχ. Ἀποστ. 97 (Kleine) εἶνε ἀμφίβολ. ὡς ἐπίθετον τῆς Ἀθηνᾶς, ἴδε Δινδ. εἰς Σχόλ. Ἀριστοφ. Βατρ. 964· Bgk ad Lampr. 1.

Greek Monotonic

ἄϊστοςον: (ἰδεῖν) συνηρ. ᾆστος (α- στερητικό, *εἴδω),
I. αόρατος, άφαντος.
II. Ενεργ., αυτός που δεν γνωρίζει κάτι, ο απληροφόρητος για κάτι, με γεν., σε Ευρ.

English (Woodhouse)

destroyed utterly, destroyed, utterly ruined

@@ Line 8: / Line 8: @@
 |Transliteration C=aistos
 |Beta Code=a)/i+stos
-|Definition=ον, (ἰδεῖν) :—poet. Adj. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[unseen]], καί κέ μ' ἄ. ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ <span class="bibl">Il.14.258</span>; κεῖνον μὲν ἄ. ἐποίησαν περὶ πάν των <span class="bibl">Od.1.235</span>; <b class="b3">οἴχετ' ἄ., ἄπυστος</b> ib.<span class="bibl">242</span>; ὤλετ' ἄκλαυτος, ἄϊστος <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>565</span>; βωμοὶ δ' ἄϊστοι <span class="bibl">Id.<span class="title">Pers.</span>811</span>; ἐν ἀΐστοις τελέθων <span class="bibl">Id.<span class="title">Ag.</span>466</span>; <b class="b3">ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν</b> (prolept.) <span class="bibl">Id.<span class="title">Supp.</span>881</span>; ἄ. ἀείραο <span class="bibl">A.R.4.746</span>. Adv. <b class="b3">ἀΐστως, θυμὸν ὄλεσσαν</b> [[utterly]], <span class="bibl">Man.3.263</span>, cf. <span class="bibl">28</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Act., [[unconscious of]], ἄτας ἐμᾶς ἄϊστος <span class="bibl">E.<span class="title">Tr.</span>1314</span>, cf. <span class="bibl">1321</span>.</span>
+|Definition=ἄϊστον, ([[ἰδεῖν]]):—poet. Adj.<br><span class="bld">A</span> [[unseen]], καί κέ μ' ἄ. ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ Il.14.258; κεῖνον μὲν ἄ. ἐποίησαν περὶ πάν των Od.1.235; οἴχετ' ἄ., [[ἄπυστος]] ib.242; ὤλετ' [[ἄκλαυτος]], ἄϊστος A.''Eu.''565; βωμοὶ δ' ἄϊστοι Id.''Pers.''811; ἐν ἀΐστοις τελέθων Id.''Ag.''466; ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (prolept.) Id.''Supp.''881; ἄ. ἀείραο A.R.4.746. Adv. [[ἀΐστως]], θυμὸν ὄλεσσαν [[utterly]], Man.3.263, cf. 28.<br><span class="bld">II</span> Act., [[unconscious of]], ἄτας ἐμᾶς ἄϊστος E.''Tr.''1314, cf. 1321.
 }}
-{{ls
+{{DGE
-|lstext='''ἄϊστος''': -ον, συνῃρ. ᾆστος, Αἰσχύλ. ([[ἰδεῖν]], πρβλ. [[ἀϊδής]], [[ἀΐδηλος]]): = ποιητ. ἐπίθ., [[ἀόρατος]], [[ἄφαντος]]· καί κέ μ’ ἄϊστον ἀπ’ αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ, Ἰλ. Ξ. 258· κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάτων, Ὀδ. Α. 235· ᾤχετ’ [[ἄϊστος]], ἄπυστος, [[αὐτόθι]] 242· ὤλετ’ [[ἄκλαυτος]], ᾆστος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 565· βωμοὶ δ’ ἄϊστοι, ὁ αὐτ. Πέρσ. 811· ἐν ἀΐστοις τελέθων, ὁ αὐτ. Ἀγ. 465· ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (προληπτικῶς ἀντὶ τοῦ [[ὥστε]] [[εἶναι]] ἄϊστον), ὁ αὐτ. Ἱκ. 881, πρβλ. Πρ. 910: ― μεταγεν. ἐπίρρ. ἀΐστως, θυμόν ὄλεσσαν ― ἀδόξως, ἀσήμως, Μανέθ. 3. 263. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ γινώσκων τι, ἄτας ἐμᾱς ἄϊτος, Εὐρ. Τρῳ. 1313, πρβλ. 1321. 2) παρὰ Στησιχ. Ἀποστ. 97 (Kleine) εἶνε ἀμφίβολ. ὡς ἐπίθετον τῆς Ἀθηνᾶς, ἴδε Δινδ. εἰς Σχόλ. Ἀριστοφ. Βατρ. 964· Bgk ad Lampr. 1.
+|dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> [[αἶστος]] A.<i>Eu</i>.565, <i>A</i>.466<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[invisible]] por estar [[desaparecido]], [[aniquilado]] del Sueño κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ <i>Il</i>.14.258, de Ulises θεοί ..., οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων <i>Od</i>.1.235, οἴχετ' [[ἄϊστος]], [[ἄπυστος]] se fue sin ser visto, sin ser oído</i>, <i>Od</i>.1.242, ὥς κεν πάντες ἄιστοι ἀναπλήσωμεν ὄλεθρον Q.S.5.426, εἰς μυχοὺς [[εἶμι]] χθονός, [[ἄϊστος]], [[ἀφανής]] Luc.<i>Trag</i>.295<br /><b class="num">•</b>de los muertos ἐν δ' αἴστοις τελέθοντος οὔτις ἀλκά A.<i>A</i>.466<br /><b class="num">•</b>de cosas [[destruido]] βωμοί A.<i>Pers</i>.811.<br /><b class="num">2</b> [[que no ha sido visto]], [[desconocido]], [[olvidado]] ὤλετ' ἄκλαυστος αἶστος murió sin que nadie lo llorara, en la oscuridad</i> A.<i>Eu</i>.565, cf. <i>Supp</i>.881, τοῦτος [[ἄϊστος]] A.R.4.746, αἶσα δέ ἐστιν ἡ [[ἄϊστος]] καὶ [[ἄγνωστος]] [[αἰτία]] τῶν γινομένων Corn.<i>ND</i> 13<br /><b class="num">•</b>esp. [[oscuro]], [[sin gloria]] [[βίος]] dud. en <i>PMasp</i>.295.3.14 (VI d.C.).<br /><b class="num">II</b> [[desconocedor]] c. gen. ἄτας ἐμᾶς ἄιστος E.<i>Tr</i>.1314, cf. 1321.<br /><b class="num">III</b> adv. [[ἀίστως]]<br /><b class="num">1</b> [[de modo desconocido]] ψυχὴ δ' ἐπιμίσγετ' ἀίστως Gr.Naz.M.37.453.<br /><b class="num">2</b> [[de manera aniquiladora]] κλῆρον ἔρραισεν ἀίστως Man.3.28, [[ἀίστως]] θυμὸν ὄλεσσαν Man.3.263.
 }}
 {{bailly
-|btext=ος, ον :<br /><i>p. contr.</i> [[αἶστος]];<br /><b>1</b> devenu invisible, qui a disparu, anéanti;<br /><b>2</b> qui ne connaît pas, gén..<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ἰδεῖν]].
+|btext=ος, ον :<br /><i>p. contr.</i> [[αἶστος]];<br /><b>1</b> [[devenu invisible]], [[qui a disparu]], [[anéanti]];<br /><b>2</b> [[qui ne connaît pas]], gén..<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ἰδεῖν]].
+}}
+{{pape
+|ptext=<i>[[verschwunden]]</i>, τινὰ ποιεῖν, [[Jemand]] [[verschwinden]] [[lassen]]; Hom. [[dreimal]], <i>Od</i>. 1.235 οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων, 242 οἴχετ' [[ἄϊστος]] [[ἄπυστος]], <i>Il</i>. 14.258 καί κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἐμβαλε πόντῳ, εἰ μὴ νὺξ ἐσάωσε. Zusammengezogen nur Aesch. <i>Eum</i>. 565 ὠλετο αἴστος; ἄϊστον ἐκ θρόνων ἐκβαλεῖ <i>Pers</i>. 797, und [[öfters]] Sp.; [[unbekannt]] Ap.Rh. 4.746; Arat. 616; <i>[[ruhmlos]]</i>, Qu.Sm. 2.428. Bei Eur. <i>[[Troad]]</i>. 1305 ἄτας ἐμᾶς [[ἄϊστος]] εἶ akt., du kennst mein [[Unheil]] nicht, vgl. 313. Bei Stesichor. frg. 97 heißt [[Ἀθήνη]] so, die <i>[[verwüstend]]</i>e.
+}}
+{{elru
+|elrutext='''ἄϊστος:''' стяж. αἴστος или [[ᾆστος]] 2<br /><b class="num">1</b> невидимый; неведомый, исчезнувщий: ἄϊστον ποιεῖν τινα Hom. сделать кого-л. безвестным, уничтожить всякое воспоминание о ком-л.; ὤλετ᾽ [[ᾆστος]] Aesch. он пропал без вести; βωμοὶ ἄϊστοι Aesch. разрушенные алтари;<br /><b class="num">2</b> [[не видящий]], [[не знающий]] (τινος Eur.).
 }}
-{{DGE
+{{ls
-|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> αἶστος A.<i>Eu</i>.565, <i>A</i>.466<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[invisible]] por estar [[desaparecido]], [[aniquilado]] del Sueño κέ μ' ἄϊστον ἀπ' αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ <i>Il</i>.14.258, de Ulises θεοί ..., οἳ κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάντων ἀνθρώπων <i>Od</i>.1.235, οἴχετ' [[ἄϊστος]], [[ἄπυστος]] se fue sin ser visto, sin ser oído</i>, <i>Od</i>.1.242, ὥς κεν πάντες ἄιστοι ἀναπλήσωμεν ὄλεθρον Q.S.5.426, εἰς μυχοὺς [[εἶμι]] χθονός, [[ἄϊστος]], [[ἀφανής]] Luc.<i>Trag</i>.295<br /><b class="num">•</b>de los muertos ἐν δ' αἴστοις τελέθοντος οὔτις ἀλκά A.<i>A</i>.466<br /><b class="num">•</b>de cosas [[destruido]] βωμοί A.<i>Pers</i>.811.<br /><b class="num">2</b> [[que no ha sido visto]], [[desconocido]], [[olvidado]] ὤλετ' ἄκλαυστος αἶστος murió sin que nadie lo llorara, en la oscuridad</i> A.<i>Eu</i>.565, cf. <i>Supp</i>.881, τοῦτος [[ἄϊστος]] A.R.4.746, αἶσα δέ ἐστιν ἡ [[ἄϊστος]] καὶ [[ἄγνωστος]] [[αἰτία]] τῶν γινομένων Corn.<i>ND</i> 13<br /><b class="num">•</b>esp. [[oscuro]], [[sin gloria]] [[βίος]] dud. en <i>PMasp</i>.295.3.14 (VI d.C.).<br /><b class="num">II</b> [[desconocedor]] c. gen. ἄτας ἐμᾶς ἄιστος E.<i>Tr</i>.1314, cf. 1321.<br /><b class="num">III</b> adv. -ως<br /><b class="num">1</b> [[de modo desconocido]] ψυχὴ δ' ἐπιμίσγετ' ἀίστως Gr.Naz.M.37.453.<br /><b class="num">2</b> [[de manera aniquiladora]] κλῆρον ἔρραισεν ἀίστως Man.3.28, ἀίστως θυμὸν ὄλεσσαν Man.3.263.
+|lstext='''ἄϊστος''': -ον, συνῃρ. ᾆστος, Αἰσχύλ. ([[ἰδεῖν]], πρβλ. [[ἀϊδής]], [[ἀΐδηλος]]): = ποιητ. ἐπίθ., [[ἀόρατος]], [[ἄφαντος]]· καί κέ μ’ ἄϊστον ἀπ’ αἰθέρος ἔμβαλε πόντῳ, Ἰλ. Ξ. 258· κεῖνον μὲν ἄϊστον ἐποίησαν περὶ πάτων, Ὀδ. Α. 235· ᾤχετ’ [[ἄϊστος]], ἄπυστος, [[αὐτόθι]] 242· ὤλετ’ [[ἄκλαυτος]], ᾆστος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 565· βωμοὶ δ’ ἄϊστοι, ὁ αὐτ. Πέρσ. 811· ἐν ἀΐστοις τελέθων, ὁ αὐτ. Ἀγ. 465· ἀποτρέψειεν ἄϊστον ὕβριν (προληπτικῶς ἀντὶ τοῦ [[ὥστε]] [[εἶναι]] ἄϊστον), ὁ αὐτ. Ἱκ. 881, πρβλ. Πρ. 910: ― μεταγεν. ἐπίρρ. ἀΐστως, θυμόν ὄλεσσαν ― ἀδόξως, ἀσήμως, Μανέθ. 3. 263. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ γινώσκων τι, ἄτας ἐμᾱς ἄϊτος, Εὐρ. Τρῳ. 1313, πρβλ. 1321. 2) παρὰ Στησιχ. Ἀποστ. 97 (Kleine) εἶνε ἀμφίβολ. ὡς ἐπίθετον τῆς Ἀθηνᾶς, ἴδε Δινδ. εἰς Σχόλ. Ἀριστοφ. Βατρ. 964· Bgk ad Lampr. 1.
 }}
 {{lsm
 |lsmtext='''ἄϊστοςον:''' ([[ἰδεῖν]]) συνηρ. [[ᾆστος]] ([[α- στερητικό]], *[[εἴδω]]),<br /><b class="num">I.</b> [[αόρατος]], [[άφαντος]].<br /><b class="num">II.</b> Ενεργ., αυτός που δεν γνωρίζει [[κάτι]], ο [[απληροφόρητος]] για [[κάτι]], με γεν., σε Ευρ.
 }}
-{{elru
+{{WoodhouseReversedUncategorized
-|elrutext='''ἄϊστος:''' стяж. αἴστος или [[ᾆστος]] 2<br /><b class="num">1)</b> невидимый; неведомый, исчезнувщий: ἄϊστον ποιεῖν τινα Hom. сделать кого-л. безвестным, уничтожить всякое воспоминание о ком-л.; ὤλετ᾽ [[ᾆστος]] Aesch. он пропал без вести; βωμοὶ ἄϊστοι Aesch. разрушенные алтари;<br /><b class="num">2)</b> не видящий, не знающий (τινος Eur.).
+|woodrun=[[destroyed utterly]], [[destroyed]], [[utterly ruined]]
 }}