ὀϊστοδέγμων: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oistodegmon | |Transliteration C=oistodegmon | ||
|Beta Code=o)i+stode/gmwn | |Beta Code=o)i+stode/gmwn | ||
|Definition=ὁ, ἡ, gen. ονος, | |Definition=ὁ, ἡ, gen. ονος, [[holding arrows]], [[θησαυρός]], i.e. a quiver, [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''1020 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />qui renferme les traits.<br />'''Étymologie:''' [[ὀϊστός]], [[δέχομαι]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />[[qui renferme les traits]].<br />'''Étymologie:''' [[ὀϊστός]], [[δέχομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀϊστοδέγμων]], ὁ, ἡ (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) (για [[φαρέτρα]]) αυτός που περιέχει βέλη.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὀϊστός]] «[[βέλος]]» <span style="color: red;">+</span> -<i>δέγμων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δέχομαι]]), | |mltxt=[[ὀϊστοδέγμων]], ὁ, ἡ (Α)<br />(<b>ποιητ. τ.</b>) (για [[φαρέτρα]]) αυτός που περιέχει βέλη.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ὀϊστός]] «[[βέλος]]» <span style="color: red;">+</span> -<i>δέγμων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δέχομαι]]), [[πρβλ]]. [[κυμοδέμγων]]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὀϊστοδέγμων:''' ονος ἡ (sc. [[φαρέτρα]]) содержащий стрелы, т. е. колчан Aesch. | |elrutext='''ὀϊστοδέγμων:''' ονος ἡ (''[[sc.]]'' [[φαρέτρα]]) содержащий стрелы, т. е. колчан Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:40, 17 February 2024
English (LSJ)
ὁ, ἡ, gen. ονος, holding arrows, θησαυρός, i.e. a quiver, A.Pers.1020 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 312] ονος, Pfeile fassend, enthaltend, Aesch. Pers. 979, vom Köcher.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui renferme les traits.
Étymologie: ὀϊστός, δέχομαι.
Greek Monolingual
ὀϊστοδέγμων, ὁ, ἡ (Α)
(ποιητ. τ.) (για φαρέτρα) αυτός που περιέχει βέλη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀϊστός «βέλος» + -δέγμων (< δέχομαι), πρβλ. κυμοδέμγων].
Russian (Dvoretsky)
ὀϊστοδέγμων: ονος ἡ (sc. φαρέτρα) содержащий стрелы, т. е. колчан Aesch.
