σπλαγχνοφάγος: Difference between revisions
From LSJ
γέλως ἄκαιρος κλαυμάτων παραίτιος → ill-timed laughter causes tears (Menander)
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=splagchnofagos | |Transliteration C=splagchnofagos | ||
|Beta Code=splagxnofa/gos | |Beta Code=splagxnofa/gos | ||
|Definition=[ᾰ], ον, | |Definition=[ᾰ], ον, [[eating the]] [[σπλάγχνα]], [[ἀετός]] Ps.-Plu.''Fluv.''5.3, cf. [[LXX]] ''Wi.''12.5. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui mange les entrailles]].<br />'''Étymologie:''' [[σπλάγχνον]], [[φαγεῖν]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>die [[Eingeweide]] [[essend]]</i>, Plut. <i>fluv</i>. 5.3. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σπλαγχνοφάγος:''' (φᾰ) поедающий внутренности ([[ἀετός]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σπλαγχνοφάγος''': [ᾰ], -ον, ὁ ἐσθίων σπλάγχνα, ἀετὸς Ψευδο-Πλούτ. 2. 1153Α, πρβλ. Ἑβδ. (Σοφ. Σολομ. ΙΒ΄, 5). | |lstext='''σπλαγχνοφάγος''': [ᾰ], -ον, ὁ ἐσθίων σπλάγχνα, ἀετὸς Ψευδο-Πλούτ. 2. 1153Α, πρβλ. Ἑβδ. (Σοφ. Σολομ. ΙΒ΄, 5). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που τρώει [[σπλάγχνα]], [[εντόσθια]] («ἀετὸς [[σπλαγχνοφάγος]]», Ψευδο-<b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σπλάγχνα]] <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]]]. | |mltxt=-ον, Α<br />αυτός που τρώει [[σπλάγχνα]], [[εντόσθια]] («ἀετὸς [[σπλαγχνοφάγος]]», Ψευδο-<b>Πλούτ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[σπλάγχνα]] <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:28, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον, eating the σπλάγχνα, ἀετός Ps.-Plu.Fluv.5.3, cf. LXX Wi.12.5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mange les entrailles.
Étymologie: σπλάγχνον, φαγεῖν.
German (Pape)
die Eingeweide essend, Plut. fluv. 5.3.
Russian (Dvoretsky)
σπλαγχνοφάγος: (φᾰ) поедающий внутренности (ἀετός Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
σπλαγχνοφάγος: [ᾰ], -ον, ὁ ἐσθίων σπλάγχνα, ἀετὸς Ψευδο-Πλούτ. 2. 1153Α, πρβλ. Ἑβδ. (Σοφ. Σολομ. ΙΒ΄, 5).
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που τρώει σπλάγχνα, εντόσθια («ἀετὸς σπλαγχνοφάγος», Ψευδο-Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < σπλάγχνα + -φάγος].
