μενοινώ: Difference between revisions
From LSJ
Τῶν γὰρ πενήτων εἰσὶν οἱ λόγοι κενοί → Haud pondus ullum pauperum verbis inest → Denn der Armen Worte haben kein Gewicht
m (Text replacement - "νῡν " to "νῦν ") |
|||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=μενοινῶ, -άω, επικ. τ. -ώω (Α)<br /><b>1.</b> [[επιθυμώ]] σφοδρά [[κάτι]], [[επιζητώ]] [[κάτι]] («νῦν σφάξαι μενοινᾷς», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> [[είμαι]] [[πρόθυμος]] για [[κάτι]] («πεζοὶ δὲ μενοίνεον, εἰ τελέουσιν», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>3.</b> [[σχεδιάζω]] ή [[διανοούμαι]] [[εναντίον]] κάποιου [[κάτι]] [[κακό]] («κακὰ δὲ Τρώεσσι μενοίνα», <b>Ομ. Οδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μένος]] «[[ορμή]], [[μανία]]». Έχει υποστηριχθεί [[ωστόσο]] ότι το ρ. έχει παραχθεί από αμάρτυρο ουσ. <i>μενώ</i>(<i>ι</i>) (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>μενοι</i>-), | |mltxt=μενοινῶ, -άω, επικ. τ. -ώω (Α)<br /><b>1.</b> [[επιθυμώ]] σφοδρά [[κάτι]], [[επιζητώ]] [[κάτι]] («νῦν σφάξαι μενοινᾷς», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> [[είμαι]] [[πρόθυμος]] για [[κάτι]] («πεζοὶ δὲ μενοίνεον, εἰ τελέουσιν», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>3.</b> [[σχεδιάζω]] ή [[διανοούμαι]] [[εναντίον]] κάποιου [[κάτι]] [[κακό]] («κακὰ δὲ Τρώεσσι μενοίνα», <b>Ομ. Οδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μένος]] «[[ορμή]], [[μανία]]». Έχει υποστηριχθεί [[ωστόσο]] ότι το ρ. έχει παραχθεί από αμάρτυρο ουσ. <i>μενώ</i>(<i>ι</i>) (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>μενοι</i>-), [[πρβλ]]. <i>ἠχώ</i>, [[πειθώ]]. Το θ. <i>μενοι</i>-εμφανίζεται και στα ανθρωπωνύμια <i>Μενοίτης</i>, <i>Μενοίτιος</i>]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 15:10, 23 August 2021
Greek Monolingual
μενοινῶ, -άω, επικ. τ. -ώω (Α)
1. επιθυμώ σφοδρά κάτι, επιζητώ κάτι («νῦν σφάξαι μενοινᾷς», Ευρ.)
2. είμαι πρόθυμος για κάτι («πεζοὶ δὲ μενοίνεον, εἰ τελέουσιν», Ομ. Ιλ.)
3. σχεδιάζω ή διανοούμαι εναντίον κάποιου κάτι κακό («κακὰ δὲ Τρώεσσι μενοίνα», Ομ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μένος «ορμή, μανία». Έχει υποστηριχθεί ωστόσο ότι το ρ. έχει παραχθεί από αμάρτυρο ουσ. μενώ(ι) (< θ. μενοι-), πρβλ. ἠχώ, πειθώ. Το θ. μενοι-εμφανίζεται και στα ανθρωπωνύμια Μενοίτης, Μενοίτιος].
