φευκτός: Difference between revisions
δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → when the oak falls, everyone cuts wood | when an oak has fallen, every man gathers wood | on the fall of an oak, every man gathers wood | when an oak has fallen, every man becomes a woodcutter | one takes advantage of somebody who has lost his strength | one takes advantage of somebody who has lost his power | when the tree is fallen, every man goes to it with his hatchet
mNo edit summary |
m (LSJ1 replacement) |
||
(8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=fefktos | |Transliteration C=fefktos | ||
|Beta Code=feukto/s | |Beta Code=feukto/s | ||
|Definition= | |Definition=φευκτή, φευκτόν,<br><span class="bld">A</span> [[to be shunned]] or [[to be avoided]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]'' 1153b2; opp. [[αἱρετός]], ib.1119a23, 1172b19, Epicur.''Ep.''3p.63U., Phld. ''Herc.''1251.13: Comp., Arist.''Top.''116b5.<br><span class="bld">2</span> [[that can be escaped]] or [[that can be avoided]], ἀγγελίαν ἄτλατον οὐδὲ φευκτάν [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''224 (lyr.), cf. Pl.''Ax.'' 369b; cf. [[φυκτός]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1267.png Seite 1267]] adj. verb. von [[φεύγω]], geflohen, vermieden, zu fliehen, zu meiden, zu vermeiden; ἄτλατον, οὐδὲ φευκτάν Soph. Ai. 222; dem man entfliehen, entgehen kann, den man fliehen muß, Plat. Ax. 369 b u. Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1267.png Seite 1267]] adj. verb. von [[φεύγω]], geflohen, vermieden, zu fliehen, zu meiden, zu vermeiden; ἄτλατον, οὐδὲ φευκτάν Soph. Ai. 222; dem man entfliehen, entgehen kann, den man fliehen muß, Plat. Ax. 369 b u. Sp. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> qu'il faut fuir <i>ou</i> éviter;<br /><b>2</b> qu'on peut fuir <i>ou</i> éviter. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φευκτός:''' [adj. verb. к [[φεύγω]]<br /><b class="num">1</b> [[которого можно избежать]]: οὐ φ. Soph., Plat. неизбежный, неминуемый;<br /><b class="num">2</b> [[которого следует избегать]], [[нежелательный]]: ὧν τὸ μὲν αἱρετόν, τὸ δὲ φευκτόν Arst. из коих одно желательно, а другое нежелательно. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φευκτός''': -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ., ὃν ἀποφεύγει τις, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 7. 14. 1· ἀντίθετον τῷ [[αἱρετός]], [[αὐτόθι]] 3. 12. 1., 10. 2, 2. 2) ὃν δύναταί τις νὰ ἐκφύγῃ, ἀγγελίαν ἄτλατον οὐδὲ φευκτὰν Σοφ. Αἴ. 224, πρβλ. Πλάτ. Ἀξίοχ. 369Ε· ― πρβλ. τὸ ποιητ. [[φυκτός]]. | |lstext='''φευκτός''': -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ., ὃν ἀποφεύγει τις, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 7. 14. 1· ἀντίθετον τῷ [[αἱρετός]], [[αὐτόθι]] 3. 12. 1., 10. 2, 2. 2) ὃν δύναταί τις νὰ ἐκφύγῃ, ἀγγελίαν ἄτλατον οὐδὲ φευκτὰν Σοφ. Αἴ. 224, πρβλ. Πλάτ. Ἀξίοχ. 369Ε· ― πρβλ. τὸ ποιητ. [[φυκτός]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φευκτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του [[φεύγω]]·<br /><b class="num">1.</b> αυτός τον οποίο αναβάλλει ή αποφεύγει [[κάποιος]], σε Αριστ.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που μπορεί να τον αποφύγει [[κάποιος]], σε Σοφ. | |lsmtext='''φευκτός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ. του [[φεύγω]]·<br /><b class="num">1.</b> αυτός τον οποίο αναβάλλει ή αποφεύγει [[κάποιος]], σε Αριστ.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που μπορεί να τον αποφύγει [[κάποιος]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[φευκτός]], ή, όν verb. adj. of [[φεύγω]]<br /><b class="num">1.</b> to be shunned or avoided, Arist.<br /><b class="num">2.</b> that can be avoided, Soph. | |mdlsjtxt=[[φευκτός]], ή, όν verb. adj. of [[φεύγω]]<br /><b class="num">1.</b> [[to be shunned or avoided]], [[Arist]].<br /><b class="num">2.</b> that can be avoided, Soph. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:29, 25 August 2023
English (LSJ)
φευκτή, φευκτόν,
A to be shunned or to be avoided, Arist.EN 1153b2; opp. αἱρετός, ib.1119a23, 1172b19, Epicur.Ep.3p.63U., Phld. Herc.1251.13: Comp., Arist.Top.116b5.
2 that can be escaped or that can be avoided, ἀγγελίαν ἄτλατον οὐδὲ φευκτάν S.Aj.224 (lyr.), cf. Pl.Ax. 369b; cf. φυκτός.
German (Pape)
[Seite 1267] adj. verb. von φεύγω, geflohen, vermieden, zu fliehen, zu meiden, zu vermeiden; ἄτλατον, οὐδὲ φευκτάν Soph. Ai. 222; dem man entfliehen, entgehen kann, den man fliehen muß, Plat. Ax. 369 b u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 qu'il faut fuir ou éviter;
2 qu'on peut fuir ou éviter.
Russian (Dvoretsky)
φευκτός: [adj. verb. к φεύγω
1 которого можно избежать: οὐ φ. Soph., Plat. неизбежный, неминуемый;
2 которого следует избегать, нежелательный: ὧν τὸ μὲν αἱρετόν, τὸ δὲ φευκτόν Arst. из коих одно желательно, а другое нежелательно.
Greek (Liddell-Scott)
φευκτός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ., ὃν ἀποφεύγει τις, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 7. 14. 1· ἀντίθετον τῷ αἱρετός, αὐτόθι 3. 12. 1., 10. 2, 2. 2) ὃν δύναταί τις νὰ ἐκφύγῃ, ἀγγελίαν ἄτλατον οὐδὲ φευκτὰν Σοφ. Αἴ. 224, πρβλ. Πλάτ. Ἀξίοχ. 369Ε· ― πρβλ. τὸ ποιητ. φυκτός.
Greek Monolingual
-ή, -ό / φευκτός, -ή, -όν, ΝΑ φεύγω
νεοελλ.
αυτός τον οποίο μπορεί να αποφύγει κανείς
αρχ.
1. αυτός τον οποίο πρέπει ν' αποφεύγει κανείς («ὀρέγεται τῶν φευκτῶν», Λουκιαν.)
2. αυτός τον οποίο μπορεί κανείς να διαφύγει («ἀγγελίαν ἄτλαταν οὐδὲ φευκτάν», Σοφ.).
Greek Monotonic
φευκτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ. του φεύγω·
1. αυτός τον οποίο αναβάλλει ή αποφεύγει κάποιος, σε Αριστ.
2. αυτός που μπορεί να τον αποφύγει κάποιος, σε Σοφ.
Middle Liddell
φευκτός, ή, όν verb. adj. of φεύγω
1. to be shunned or avoided, Arist.
2. that can be avoided, Soph.