δοξοματαιόσοφος: Difference between revisions

From LSJ

ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ → but deliver us from evil

Source
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=doksomataiosofos
|Transliteration C=doksomataiosofos
|Beta Code=docomataio/sofos
|Beta Code=docomataio/sofos
|Definition=ον, [[would-be philosopher]], Epigr. ap. <span class="bibl">Hegesand. 1</span>.
|Definition=δοξοματαιόσοφον, [[would-be philosopher]], Epigr. ap. Hegesand. 1.
}}
}}
{{DGE
{{DGE
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0657.png Seite 657]] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288).
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0657.png Seite 657]] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288).
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />[[philosophe infatué de son mérite]].<br />'''Étymologie:''' [[δόξα]], [[μάταιος]], [[σοφός]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''δοξομᾰταιόσοφος''': -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288.
|lstext='''δοξομᾰταιόσοφος''': -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />philosophe infatué de son mérite.<br />'''Étymologie:''' [[δόξα]], [[μάταιος]], [[σοφός]].
}}
}}
{{lsm
{{lsm

Latest revision as of 11:49, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δοξομᾰταιόσοφος Medium diacritics: δοξοματαιόσοφος Low diacritics: δοξοματαιόσοφος Capitals: ΔΟΞΟΜΑΤΑΙΟΣΟΦΟΣ
Transliteration A: doxomataiósophos Transliteration B: doxomataiosophos Transliteration C: doksomataiosofos Beta Code: docomataio/sofos

English (LSJ)

δοξοματαιόσοφον, would-be philosopher, Epigr. ap. Hegesand. 1.

Spanish (DGE)

(δοξομᾰταιόσοφος) -ον
que cree fatua y vanamente ser sabio, Epigr.Adesp.FGE 1757.

German (Pape)

[Seite 657] von eitlem Weisheitsdünkel, Philosophen, Ep. ad. 110 (App. 288).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
philosophe infatué de son mérite.
Étymologie: δόξα, μάταιος, σοφός.

Greek (Liddell-Scott)

δοξομᾰταιόσοφος: -ον, ὁ φανταζόμενος ἑαυτὸν σοφόν, Ἀνθ. Π. παραρτ. 288.

Greek Monotonic

δοξομᾰταιόσοφος: -ον, αυτός που φαντάζεται ότι θα μπορούσε να είναι φιλόσοφος, ψευδοφιλόσοφος, δοκησίσοφος, μωρόσοφος, κενόσοφος, κατά φαντασία σοφός, σε Ανθ.

Middle Liddell

δοξο-μᾰταιό-σοφος, ον adj
a would-be philosopher, Anth.