εὐαρδής: Difference between revisions
From LSJ
Κενῆς δὲ δόξης οὐδὲν ἀθλιώτερον → Nihil est inani gloria infelicius → Als leerer Ruhm jedoch ist nichts unseliger
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=evardis | |Transliteration C=evardis | ||
|Beta Code=eu)ardh/s | |Beta Code=eu)ardh/s | ||
|Definition= | |Definition=εὐαρδές, [[well-watered]], γῆ Agath.5.12. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />qui arrose bien.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἄρδω]]. | |btext=ής, ές :<br />[[qui arrose bien]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[ἄρδω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐαρδής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που αρδεύεται, που ποτίζεται καλά («εὐαρδὴς γῆ», Αγαθ.)<br /><b>2.</b> αυτός που αρδεύει, που ποτίζει καλά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>αρδης</i> (<span style="color: red;"><</span> [[άρδω]]), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[εὐαρδής]], -ές (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που αρδεύεται, που ποτίζεται καλά («εὐαρδὴς γῆ», Αγαθ.)<br /><b>2.</b> αυτός που αρδεύει, που ποτίζει καλά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>αρδης</i> (<span style="color: red;"><</span> [[άρδω]]), [[πρβλ]]. [[νεοαρδής]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:32, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐαρδές, well-watered, γῆ Agath.5.12.
German (Pape)
[Seite 1057] ές, gut bewässernd, ὕδατα, Plut. qu. n. 4, l. d.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui arrose bien.
Étymologie: εὖ, ἄρδω.
Russian (Dvoretsky)
εὐαρδής: хорошо орошающий (ὕδατα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐαρδής: -ές, ὁ καλῶς ἀρδεύων, ποτίζων, Πλούτ. 2. 912F· πιθαν. ἐσφαλ. γραφ. ἀντὶ εὐαλδής.
Greek Monolingual
εὐαρδής, -ές (Α)
1. αυτός που αρδεύεται, που ποτίζεται καλά («εὐαρδὴς γῆ», Αγαθ.)
2. αυτός που αρδεύει, που ποτίζει καλά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -αρδης (< άρδω), πρβλ. νεοαρδής].
