θανατώδης: Difference between revisions

From LSJ

μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν → lead us not into temptation

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (LSJ1 replacement)
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=thanatodis
|Transliteration C=thanatodis
|Beta Code=qanatw/dhs
|Beta Code=qanatw/dhs
|Definition=ες, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[indicating death]], σημεῖον <span class="bibl">Hp.<span class="title">Prog.</span>2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[deadly]], [[fatal]], αὐχμοί <span class="bibl">Id.<span class="title">Aph.</span>3.15</span>; [[ἦρ]] ib.<span class="bibl">9</span>; σπασμοί <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>7.5</span>.</span>
|Definition=θανατῶδες,<br><span class="bld">A</span> [[indicating death]], σημεῖον Hp.''Prog.''2.<br><span class="bld">II</span> [[deadly]], [[fatal]], αὐχμοί Id.''Aph.''3.15; [[ἦρ]] ib.9; σπασμοί Ael.''NA''7.5.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ης, ες:<br />mortel.<br />'''Étymologie:''' [[θάνατος]], -ωδης.
|btext=ης, ες:<br />[[mortel]].<br />'''Étymologie:''' [[θάνατος]], -ωδης.
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 06:29, 26 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θᾰνᾰτώδης Medium diacritics: θανατώδης Low diacritics: θανατώδης Capitals: ΘΑΝΑΤΩΔΗΣ
Transliteration A: thanatṓdēs Transliteration B: thanatōdēs Transliteration C: thanatodis Beta Code: qanatw/dhs

English (LSJ)

θανατῶδες,
A indicating death, σημεῖον Hp.Prog.2.
II deadly, fatal, αὐχμοί Id.Aph.3.15; ἦρ ib.9; σπασμοί Ael.NA7.5.

German (Pape)

[Seite 1186] ες, tödtlich, den Tod anzeigend; Hippocr.; Ael. H. A. 7, 5.

French (Bailly abrégé)

ης, ες:
mortel.
Étymologie: θάνατος, -ωδης.

Russian (Dvoretsky)

θανατώδης: несущий смерть, губительный (τινι Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

θᾰνᾰτώδης: -ες, (εἶδος) ὅμοιος θανάτῳ, προμηνύων θάνατον, Ἱππ. Προγν. 37. II. θανάσιμος, θανατηφόρος, ἦρ ὁ αὐτ. Ἀφ. 1247· σπασμοὶ Αἰλ. π. Ζ. 7. 5.

Greek Monolingual

θανατώδης, -ῶδες (AM) θάνατος
1. αυτός που προμηνύει τον θάνατο
2. αυτός που προκαλεί θάνατο, ο θανατηφόρος.