κηλήτης: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kilitis | |Transliteration C=kilitis | ||
|Beta Code=khlh/ths | |Beta Code=khlh/ths | ||
|Definition= | |Definition=κηλήτου, ὁ, ([[κήλη]]) [[one who is ruptured]], Str.17.3.4, Gal. 10.988, D.C.73.2, ''AP''11.342, Luc.''Epigr.''39:—Att. [[καλήτης]] Phryn. ''PS''p.81 B. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />malade d'une hernie.<br />'''Étymologie:''' [[κήλη]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />[[malade d'une hernie]].<br />'''Étymologie:''' [[κήλη]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κηλήτης:''' ου ὁ страдающий грыжей Anth. | |elrutext='''κηλήτης:''' ου ὁ [[страдающий грыжей]] Anth. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Latest revision as of 11:07, 25 August 2023
English (LSJ)
κηλήτου, ὁ, (κήλη) one who is ruptured, Str.17.3.4, Gal. 10.988, D.C.73.2, AP11.342, Luc.Epigr.39:—Att. καλήτης Phryn. PSp.81 B.
German (Pape)
[Seite 1431] ὁ, att. καλήτης, B. A. 47, der einen Bruch od. Kropf hat; Ep. ad. 92 (XI, 342); D. Cass. 73, 2; Strab. XVII, 827.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
malade d'une hernie.
Étymologie: κήλη.
Russian (Dvoretsky)
κηλήτης: ου ὁ страдающий грыжей Anth.
Greek (Liddell-Scott)
κηλήτης: -ου, ὁ, (κήλη) ὁ πάσχων ἐκ κήλης, «σπασμένος», Στοβ. 827, Ἀνθ. Π. 11. 342, 404· Ἀττ. καλήτης, Α. Β. 47.
Greek Monolingual
κηλήτης, αττ. τ. καλήτης, ὁ (Α) κήλη
αυτός που πάσχει από κήλη («καὶ ἐκάλουν ἀλλήλους οὐκ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων, ἀλλ' ἀπὸ τῶν ἀτυχημάτων, ὁ χωλός, ὁ κηλήτης, ὁ ἀριστερόχειρ, ὁ παραβλώψ», Συνέσ.).
Greek Monotonic
κηλήτης: -ου, ὁ (κήλη), αυτός που είναι «σπασμένος», κομμένος, σε Ανθ.