προσκρίνω: Difference between revisions
λύχνον μεθ᾿ ἡμέραν ἅψας περιῄει λέγων “ἄνθρωπον ζητῶ” → He lit a lamp in broad daylight and said, as he went about, “I am looking for a human”
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=proskrino | |Transliteration C=proskrino | ||
|Beta Code=proskri/nw | |Beta Code=proskri/nw | ||
|Definition=[ῑ], < | |Definition=[ῑ],<br><span class="bld">A</span> [[adjudge]] or [[award]], τὴν χώραν αὐτῷ ''SIG''679.55 (ii B.C.), cf. J. ''BJ Prooem''.4, D.L.1.74:—Pass., τῷ θεῷ Ph.1.690, cf. ''PAmh.''64.5 (ii A.D.), etc.<br><span class="bld">II</span> Pass., to [[be joined with]], [[assimilated]], opp. [[ἀποκρίνομαι]], Anaxag.14, cf. Gal.8.721; τῷ σώματι Dam.''Pr.'' 402. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''προσκρίνω:''' (ῑ)<br /><b class="num">1 | |elrutext='''προσκρίνω:''' (ῑ)<br /><b class="num">1</b> [[присуждать]], [[присваивать]] (τί τινι Diog. L.);<br /><b class="num">2</b> [[приближать]], [[сближать]] Anax. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=προσ- | |elnltext=προσ-κρίνω, pass. intrans. zich verbinden:. ἐν τοῖς προσκριθεῖσι in al wat zich verbindt Anaxag. B 14. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 10:35, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῑ],
A adjudge or award, τὴν χώραν αὐτῷ SIG679.55 (ii B.C.), cf. J. BJ Prooem.4, D.L.1.74:—Pass., τῷ θεῷ Ph.1.690, cf. PAmh.64.5 (ii A.D.), etc.
II Pass., to be joined with, assimilated, opp. ἀποκρίνομαι, Anaxag.14, cf. Gal.8.721; τῷ σώματι Dam.Pr. 402.
German (Pape)
[Seite 770] durch ein Urtheil zusprechen, zuerkennen; pass. damit vereinigt, hinzugesetzt werden; Sp., wie D. L. 1, 74.
Russian (Dvoretsky)
προσκρίνω: (ῑ)
1 присуждать, присваивать (τί τινι Diog. L.);
2 приближать, сближать Anax.
Greek (Liddell-Scott)
προσκρίνω: [ῑ], ἐπιδικάζω, τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι Διογ. Λ. 1. 74, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. ἐν τῷ προοιμ. 4. ― Παθ., ἑνοῦμαι μετά τινος, ἀφοσιοῦμαι, ἀντίθετον τῷ ἀποκρίνομαι, ὅρος τῆς περὶ ἀτόμων φιλοσοφίας, Ἀναξαγόρου Ἀποσπ. 23.
Greek Monolingual
Α κρίνω
1. επιδικάζω
2. προδικάζω
3. παθ. προσκρίνομαι
α) αφιερώνομαι, προσφέρομαι («τῷ θεῷ προσκρίνεται», Φίλ.)
β) (φιλοσ.) ενώνομαι με κάτι, αφομοιώνομαι («προσκρίνεσθαι τῷ σώματι», Δαμάσκ.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσ-κρίνω, pass. intrans. zich verbinden:. ἐν τοῖς προσκριθεῖσι in al wat zich verbindt Anaxag. B 14.