διατενής: Difference between revisions

From LSJ

Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either

Plato, Apology 21d
(6_7)
m (LSJ1 replacement)
 
(8 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=diatenis
|Transliteration C=diatenis
|Beta Code=diatenh/s
|Beta Code=diatenh/s
|Definition=ές, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">tending</b>, πρὸς τὴν τελείωσιν <span class="bibl">Thphr.<span class="title">CP</span>2.15.2</span>.</span>
|Definition=διατενές, [[tending]], πρὸς τὴν τελείωσιν [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[De Causis Plantarum|CP]]'' 2.15.2.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ές<br /><b class="num">1</b> [[distendido]] del pulso, Gal.8.943.<br /><b class="num">2</b> [[que tiende]], [[tendente]] πρὸς τὴν τελείωσιν Thphr.<i>CP</i> 2.15.2.<br /><b class="num">3</b> [[persistente]], [[incesante]] τὸ σύμπτωμα Orib.<i>Ecl</i>.58.5.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 15: Line 18:
{{ls
{{ls
|lstext='''διατενής''': -ές, ἐκτεινόμενος, τείνων, [[πρός]] τι Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 2. 15, 2.
|lstext='''διατενής''': -ές, ἐκτεινόμενος, τείνων, [[πρός]] τι Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 2. 15, 2.
}}
{{grml
|mltxt=[[διατενής]], -ές (Α) [[διατείνω]]<br />αυτός που τείνει [[προς]] [[κάτι]].
}}
}}

Latest revision as of 11:34, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διατενής Medium diacritics: διατενής Low diacritics: διατενής Capitals: ΔΙΑΤΕΝΗΣ
Transliteration A: diatenḗs Transliteration B: diatenēs Transliteration C: diatenis Beta Code: diatenh/s

English (LSJ)

διατενές, tending, πρὸς τὴν τελείωσιν Thphr. CP 2.15.2.

Spanish (DGE)

-ές
1 distendido del pulso, Gal.8.943.
2 que tiende, tendente πρὸς τὴν τελείωσιν Thphr.CP 2.15.2.
3 persistente, incesante τὸ σύμπτωμα Orib.Ecl.58.5.

German (Pape)

[Seite 606] ές, sich hin erstreckend, auf etwas beziehend, πρός τι, Theophr.

Greek (Liddell-Scott)

διατενής: -ές, ἐκτεινόμενος, τείνων, πρός τι Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 2. 15, 2.

Greek Monolingual

διατενής, -ές (Α) διατείνω
αυτός που τείνει προς κάτι.