ἐχέτης: Difference between revisions
From LSJ
Ξένῳ δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι → Silere quam clamare peregrinum decet → für Fremde ist zu schweigen besser als zu schrein
(Bailly1_2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=echetis | |Transliteration C=echetis | ||
|Beta Code=e)xe/ths | |Beta Code=e)xe/ths | ||
|Definition= | |Definition=ἐχέτου, ὁ, = [[ὁ ἔχων]], [[man of substance]], Pi.''Fr.''304. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1124.png Seite 1124]] ὁ, der Habende, Besitzende, Reiche, Pind. frg. 273. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1124.png Seite 1124]] ὁ, der Habende, Besitzende, Reiche, Pind. frg. 273. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[qui possède]].<br />'''Étymologie:''' [[ἔχω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐχέτης:''' ου ὁ [[имущий]], [[состоятельный человек]] Pind. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐχέτης''': -ου, ὁ, = ὁ ἔχων, ἔχων περιουσίαν, [[πλούσιος]], Πινδ. Ἀποσπ. 273. | |lstext='''ἐχέτης''': -ου, ὁ, = ὁ ἔχων, ἔχων περιουσίαν, [[πλούσιος]], Πινδ. Ἀποσπ. 273. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=[[ἐχέτης]], ὁ (Α)<br />αυτός που έχει, [[άνθρωπος]] με [[πολλά]] [[αγαθά]], [[πλούσιος]] [[κτηματίας]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>εχ</i>-του <i>έχω</i> (I) <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[έτης]] ([[πρβλ]]. [[ευνέτης]], [[οφειλέτης]])]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐχέτης:''' -ου, ὁ, = <i>ὁ ἔχων</i>, αυτός που έχει κτήματα ή χρήματα, [[πλούσιος]], σε Πίνδ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἐχέτης]], ου,<br />= ὁ ἔχων, a man of [[substance]], Pind. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:08, 25 August 2023
English (LSJ)
ἐχέτου, ὁ, = ὁ ἔχων, man of substance, Pi.Fr.304.
German (Pape)
[Seite 1124] ὁ, der Habende, Besitzende, Reiche, Pind. frg. 273.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui possède.
Étymologie: ἔχω.
Russian (Dvoretsky)
ἐχέτης: ου ὁ имущий, состоятельный человек Pind.
Greek (Liddell-Scott)
ἐχέτης: -ου, ὁ, = ὁ ἔχων, ἔχων περιουσίαν, πλούσιος, Πινδ. Ἀποσπ. 273.
Greek Monolingual
ἐχέτης, ὁ (Α)
αυτός που έχει, άνθρωπος με πολλά αγαθά, πλούσιος κτηματίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. εχ-του έχω (I) + κατάλ. -έτης (πρβλ. ευνέτης, οφειλέτης)].
Greek Monotonic
ἐχέτης: -ου, ὁ, = ὁ ἔχων, αυτός που έχει κτήματα ή χρήματα, πλούσιος, σε Πίνδ.
