Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

dispereo: Difference between revisions

From LSJ

Μολὼν λαβέCome and take them

Plutarch, Apophthegmata Laconica 225C12
(6_5)
 
m (Text replacement - "ante-class" to "ante-class")
 
(5 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=dispereo disperire, disperivi(ii), disperitus V INTRANS :: perish/die; be destroyed; be ruined/lost/undone (completely) (L+S); disappear
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>dis-pĕrĕo</b>: ii, 4,<br /><b>I</b> v. n., to go [[completely]] to [[ruin]], to be [[lost]] or [[undone]], to [[perish]] ([[rare]]; [[mostly]] [[ante]]-[[class]].): [[quin]] [[prius]] disperibit faxo, [[quam]] unam calcem civerit, Plaut. Poen. 4, 2, 86: [[fructus]] dispereunt, Varr. R. R. 1, 11, 1; cf. Col. 12, 46, 2: [[fundus]], * Cic. Agr. 2, 29, 80: disperit [[cibus]], Lucr. 3, 704: [[vestis]] [[multo]] [[sanguine]], id. 5, 1422; id. 4, 376; 5, 288 al.: tui labores, Cat. 14, 11.— Prov.: [[male]] partum [[male]] disperit, [[light]] [[come]], [[light]] go, Plaut. Poen. 4, 2, 22 (for [[which]] dilabitur, Poëta ap. Cic. Phil. 2, 27). —<br /><b>II</b> In colloq. lang.: disperii! I am [[undone]]! it's all [[over]] [[with]] me! Plaut. Bacch. 5, 1, 28; id. Aul. 2, 2, 65; id. Cas. 5, 3, 2; id. Most. 2, 1, 28 et saep.; Ter. Heaut. 2, 4, 24; id. Ad. 3, 3, 1; Afran. ap. Non. 110, 13; for [[which]] [[once]] Dispereo! Plaut. Stich. 5, 5, 12: Dispeream, si or [[nisi]], [[may]] I [[perish]], if or if not; a [[strong]] [[asseveration]], Cat. 92, 2, 4; Prop. 2, 21, 9 (3, 14, 9 M.); Hor. S. 1, 9, 47; Suet. Tib. 59 al.
|lshtext=<b>dis-pĕrĕo</b>: ii, 4,<br /><b>I</b> v. n., to go [[completely]] to [[ruin]], to be [[lost]] or [[undone]], to [[perish]] ([[rare]]; [[mostly]] ante-class.): [[quin]] [[prius]] disperibit faxo, [[quam]] unam calcem civerit, Plaut. Poen. 4, 2, 86: [[fructus]] dispereunt, Varr. R. R. 1, 11, 1; cf. Col. 12, 46, 2: [[fundus]], * Cic. Agr. 2, 29, 80: disperit [[cibus]], Lucr. 3, 704: [[vestis]] [[multo]] [[sanguine]], id. 5, 1422; id. 4, 376; 5, 288 al.: tui labores, Cat. 14, 11.— Prov.: [[male]] partum [[male]] disperit, [[light]] [[come]], [[light]] go, Plaut. Poen. 4, 2, 22 (for [[which]] dilabitur, Poëta ap. Cic. Phil. 2, 27). —<br /><b>II</b> In colloq. lang.: disperii! I am [[undone]]! it's all [[over]] [[with]] me! Plaut. Bacch. 5, 1, 28; id. Aul. 2, 2, 65; id. Cas. 5, 3, 2; id. Most. 2, 1, 28 et saep.; Ter. Heaut. 2, 4, 24; id. Ad. 3, 3, 1; Afran. ap. Non. 110, 13; for [[which]] [[once]] Dispereo! Plaut. Stich. 5, 5, 12: Dispeream, si or [[nisi]], [[may]] I [[perish]], if or if not; a [[strong]] [[asseveration]], Cat. 92, 2, 4; Prop. 2, 21, 9 (3, 14, 9 M.); Hor. S. 1, 9, 47; Suet. Tib. 59 al.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>dispĕrĕō</b>,¹² pĕrĭī, īre, intr., disparaître en lambeaux, périr entièrement, être détruit, perdu [sert de passif à [[disperdo]] ] : unumne fundum pulcherrimum populi [[Romani]] disperire patiemini ? Cic. Agr. 2, 80, laisserez-vous périr le [[plus]] beau domaine du peuple romain ? disperii ! Pl. Bacch. 1115, je [[suis]] perdu ! [[Lesbia]] me dispeream [[nisi]] amat ! Catul. 92, 2, que je meure, si Lesbie ne m’aime pas ! cf. Hor. S. 1, 9, 47 ; Prop. 2, 21, 9. disperiet Vulg. Sap. 16, 26, néol. pour disperibit.
}}
{{Georges
|georg=[[dis]]-[[pereo]], periī, īre, [[gänzlich]] [[zugrunde]] [[gehen]], -[[umkommen]], -verloren [[gehen]], a) v. Lebl.: [[male]] [[partum]] disperit, Plaut.: [[fructus]] disperit, [[Varro]]: ut [[cibus]] disperiit, Lucr.: [[fundus]] disperit, Cic. – b) v. leb. [[Wesen]], [[serpens]] disperit, Lucr.: [[quin]] [[prius]] disperibit faxo, [[quam]] unam calcem civerit, Plaut. – [[bes]]. disperii, [[ich]] bin verloren! es ist aus [[mit]] mir! [[wehe]] mir! [[Komik]].: [[male]] disperii, [[Komik]].: verb. disperii, perii misera, [[wehe]] mir, mir Armen, o [[weh]]! [[Komik]].: disperisti, du bist verloren! [[Komik]].: dispeream, [[nisi]] od. ni etc., [[ich]] will [[des]] Todes [[sein]], Catull. u. Hor.: disperistis ([[ihr]] seid verloren), ni etc., [[Komik]]. – / [[Fut]]. spätlat. [[auch]] disperiet, Vulg. Iudith 6, 3 u. sap. 16, 29: disperient, Itala (psalt. Veron.) psalm. 36, 22 u. 38.
}}
{{LaZh
|lnztxt=dispereo, is, ii, ire. n. 4. :: [[亡]]。[[敗]]
}}
}}

Latest revision as of 06:53, 15 October 2024

Latin > English

dispereo disperire, disperivi(ii), disperitus V INTRANS :: perish/die; be destroyed; be ruined/lost/undone (completely) (L+S); disappear

Latin > English (Lewis & Short)

dis-pĕrĕo: ii, 4,
I v. n., to go completely to ruin, to be lost or undone, to perish (rare; mostly ante-class.): quin prius disperibit faxo, quam unam calcem civerit, Plaut. Poen. 4, 2, 86: fructus dispereunt, Varr. R. R. 1, 11, 1; cf. Col. 12, 46, 2: fundus, * Cic. Agr. 2, 29, 80: disperit cibus, Lucr. 3, 704: vestis multo sanguine, id. 5, 1422; id. 4, 376; 5, 288 al.: tui labores, Cat. 14, 11.— Prov.: male partum male disperit, light come, light go, Plaut. Poen. 4, 2, 22 (for which dilabitur, Poëta ap. Cic. Phil. 2, 27). —
II In colloq. lang.: disperii! I am undone! it's all over with me! Plaut. Bacch. 5, 1, 28; id. Aul. 2, 2, 65; id. Cas. 5, 3, 2; id. Most. 2, 1, 28 et saep.; Ter. Heaut. 2, 4, 24; id. Ad. 3, 3, 1; Afran. ap. Non. 110, 13; for which once Dispereo! Plaut. Stich. 5, 5, 12: Dispeream, si or nisi, may I perish, if or if not; a strong asseveration, Cat. 92, 2, 4; Prop. 2, 21, 9 (3, 14, 9 M.); Hor. S. 1, 9, 47; Suet. Tib. 59 al.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dispĕrĕō,¹² pĕrĭī, īre, intr., disparaître en lambeaux, périr entièrement, être détruit, perdu [sert de passif à disperdo ] : unumne fundum pulcherrimum populi Romani disperire patiemini ? Cic. Agr. 2, 80, laisserez-vous périr le plus beau domaine du peuple romain ? disperii ! Pl. Bacch. 1115, je suis perdu ! Lesbia me dispeream nisi amat ! Catul. 92, 2, que je meure, si Lesbie ne m’aime pas ! cf. Hor. S. 1, 9, 47 ; Prop. 2, 21, 9. disperiet Vulg. Sap. 16, 26, néol. pour disperibit.

Latin > German (Georges)

dis-pereo, periī, īre, gänzlich zugrunde gehen, -umkommen, -verloren gehen, a) v. Lebl.: male partum disperit, Plaut.: fructus disperit, Varro: ut cibus disperiit, Lucr.: fundus disperit, Cic. – b) v. leb. Wesen, serpens disperit, Lucr.: quin prius disperibit faxo, quam unam calcem civerit, Plaut. – bes. disperii, ich bin verloren! es ist aus mit mir! wehe mir! Komik.: male disperii, Komik.: verb. disperii, perii misera, wehe mir, mir Armen, o weh! Komik.: disperisti, du bist verloren! Komik.: dispeream, nisi od. ni etc., ich will des Todes sein, Catull. u. Hor.: disperistis (ihr seid verloren), ni etc., Komik. – / Fut. spätlat. auch disperiet, Vulg. Iudith 6, 3 u. sap. 16, 29: disperient, Itala (psalt. Veron.) psalm. 36, 22 u. 38.

Latin > Chinese

dispereo, is, ii, ire. n. 4. ::