ἄτιτος: Difference between revisions

From LSJ

πικρὸν με ἀπαιτεῖς ἐνοίκιον → you ask too much of me, you demand a bitter rent from me

Source
(6)
(3)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ἄτιτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που παραμένει [[ανεκδίκητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>-<b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[τίνω]] «[[πληρώνω]], [[ανταποδίδω]], εκδικούμαι»].
|mltxt=[[ἄτιτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που παραμένει [[ανεκδίκητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>-<b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[τίνω]] «[[πληρώνω]], [[ανταποδίδω]], εκδικούμαι»].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἄτῐτος:''' -ον ([[τίω]])·<br /><b class="num">I.</b> [[ατιμώρητος]], [[ανεκδίκητος]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II.</b> [[απλήρωτος]], στο ίδ. [όπου <i>ῑ]</i>.
}}
}}

Revision as of 20:52, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἄτῐτος Medium diacritics: ἄτιτος Low diacritics: άτιτος Capitals: ΑΤΙΤΟΣ
Transliteration A: átitos Transliteration B: atitos Transliteration C: atitos Beta Code: a)/titos

English (LSJ)

ον, (τίνω)

   A unavenged, Il.13.414.    2 unpaid, ποινή ib.14.484 [where ῑ].    3 not liable to penalty, IG4.498 (Mycenae).    II (τίω) unhonoured, Menecr.Xanth.4.

German (Pape)

[Seite 387] ungerächt, Il. 13, 414; ποινή, ungebüßt, 14, 484; – ungeehrt, Dion. Hal. 1, 38. S. das Vor.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
adj. m.
1 impuni;
2 non payé, non acquitté.
Étymologie: ἀ, τίω.

Spanish (DGE)

(ἄτῐτος) -ον

• Prosodia: [ῑ Il.14.484]
I 1no pagado ποινή Il.l.c.
2 no vengado ἄ. κεῖτ' Ἄσιος Il.13.414.
3 deshonrado ἄ. ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου Menecr.Xanth.3, cf. Alc.68.4 (var.).
II que no paga, exento de pago αἱ δε τί κα πένηται, ἄτιτον αὐτὸν ἦμεν IG 4.498.8 (Micenas).

Greek Monolingual

ἄτιτος, -ον (Α)
1. αυτός που παραμένει ανεκδίκητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α-στερ. + τίνω «πληρώνω, ανταποδίδω, εκδικούμαι»].

Greek Monotonic

ἄτῐτος: -ον (τίω
I. ατιμώρητος, ανεκδίκητος, σε Ομήρ. Ιλ.
II. απλήρωτος, στο ίδ. [όπου ῑ].