ἐπίχολος: Difference between revisions
Ἐὰν δ' ἔχωμεν χρήμαθ', ἕξομεν φίλους → If we have money, then we will have friends → Habebo amicos, si habuero pecuniam → An Freunden wird's nicht fehlen, wenn's an Geld nicht fehlt
(14) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπίχολος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για πυρετό) [[εκείνος]] που συνοδεύεται από [[έκκριση]] χολής («πυρετοὶ ἐπίχολοι», Ιπποκρ.)<br /><b>2.</b> [[ευερέθιστος]], [[οργίλος]]<br /><b>3.</b> αυτός που παράγει [[χολή]] («τοῑσι δὲ κτήνεσι ἡ [[ποίη]]... ἐπιχολωτάτη», <b>Ηρόδ.</b>). | |mltxt=[[ἐπίχολος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (για πυρετό) [[εκείνος]] που συνοδεύεται από [[έκκριση]] χολής («πυρετοὶ ἐπίχολοι», Ιπποκρ.)<br /><b>2.</b> [[ευερέθιστος]], [[οργίλος]]<br /><b>3.</b> αυτός που παράγει [[χολή]] («τοῑσι δὲ κτήνεσι ἡ [[ποίη]]... ἐπιχολωτάτη», <b>Ηρόδ.</b>). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἐπίχολος:''' -ον ([[χολή]]), Ενεργ., αυτός που παράγει [[χολή]], [[ποίη]] ἐπιχολωτάτη, σε Ηρόδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:00, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A full of bile, bilious, πυρετοί Hp.Fract.35 ; splenetic, ill-tempered, Philostr. VS2.8.2 ; ταῖς ὀργαῖς Plu.2.129c. II Act., producing bile, ποίη -ωτάτη Hdt.4.58.
German (Pape)
[Seite 1004] gallig, voll Galle, gallsüchtig, σῶμα, Hippocr.; – ὀργαῖς ἐπίχολοι, zum Zorne geneigt, jähzornig, Plut.; σοφιστῶν θερμότατος καὶ ἐπιχολώτατος Philostr. Soph. 2, 8. – Akt., das Wachsen der Galle befördernd, ποίη ἐπιχολωτάτη Her. 4, 58; vgl. aber ἐπίχυλος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίχολος: -ον, (χολὴ) πλήρης χολῆς, χολώδης, πυρετοὶ Ἱππ. π. Ἀγμ. 775· μεταφ., ὀργίλος, εὐερέθιστος, Φιλόστρ. 580· ταῖς ὀργαῖς Πλούτ. 2. 129C. ΙΙ. ἐνεργ., γεννῶν, παράγων χολήν, ποίη ἐπιχολωτάτη Ἡρόδ. 4. 58, ὅπου προὐτάθη ἡ διόρθωσις ἐπιχυλοτάτη (ἐκ τοῦ χυλός), ἀλλ’ ἴδε Αἰλ. π. Ζ. 16. 26.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 bilieux ; irascible;
2 qui produit de la bile;
Sp. ἐπιχολώτατος.
Étymologie: ἐπί, χολή.
Greek Monolingual
ἐπίχολος, -ον (Α)
1. (για πυρετό) εκείνος που συνοδεύεται από έκκριση χολής («πυρετοὶ ἐπίχολοι», Ιπποκρ.)
2. ευερέθιστος, οργίλος
3. αυτός που παράγει χολή («τοῑσι δὲ κτήνεσι ἡ ποίη... ἐπιχολωτάτη», Ηρόδ.).
Greek Monotonic
ἐπίχολος: -ον (χολή), Ενεργ., αυτός που παράγει χολή, ποίη ἐπιχολωτάτη, σε Ηρόδ.
