κρεῖος

English (LSJ)

ὁ,    A v. κριός 111, VII. κρείουσα, ἡ, v. κρείων.

Greek (Liddell-Scott)

κρεῖος: ὁ, ἴδε ἐν λέξ. κριὸς ΙΙΙ, IV.

Greek Monolingual

κρεῑος, ὁ (Α)
(αντί κριός)
1. είδος δίθυρου μαλακοστράκου
2. ποικιλία ρεβιθιού.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δ. γρφ. του κριός].