προσκλινής: Difference between revisions
From LSJ
Θεὸν ἐπιορκῶν μὴ δόκει λεληθέναι → Deum latere ne putes, quod peieras → Nie, glaub's nur, bleibt vor Gott ein Meineid unbemerkt
(35) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=prosklinis | |Transliteration C=prosklinis | ||
|Beta Code=prosklinh/s | |Beta Code=prosklinh/s | ||
|Definition=ές, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ές, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[sloping]], <span class="bibl">Gp.9.3.2</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 19:08, 28 June 2020
English (LSJ)
ές,
A sloping, Gp.9.3.2.
German (Pape)
[Seite 769] ές, angelehnt, Geopon.
Greek (Liddell-Scott)
προσκλῐνής: -ές, ὁ στηριζόμενος, κλίνων ἐπί τινος, Γεωπ. 9. 3, 2.
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ προσκλίνω
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το προσκλινές επίπεδη ανώτατη επιφάνεια του προπετάσματος ενός οχυρώματος ή χαρακώματος
νεοελλ.-μσν.
κεκλιμένος, γερμένος
αρχ.
1. προκατειλημμένος, προδιαθετειμένος
2. αδρανής, αργός.
