τανύγλωσσος: Difference between revisions
From LSJ
δυσφορέω περὶ τὰς ἀναστάσιας → feel ill on getting up
(40) |
(6) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει τεντωμένη και [[μακριά]] [[γλώσσα]]<br /><b>2.</b> [[φλύαρος]], [[λάλος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>τανυ</i>- (<span style="color: red;"><</span> αμάρτυρο επίθ. <i>τανύς</i> <b>βλ. λ.</b> [[τείνω]]) <span style="color: red;">+</span> -<i>γλωσσος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[γλῶσσα]]), <b>πρβλ.</b> <i>πολύ</i>-<i>γλωσσος</i>. Για το θ. του α' συνθετικού <b>βλ. λ.</b> [[τάνυμαι]]. | |mltxt=-ον, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει τεντωμένη και [[μακριά]] [[γλώσσα]]<br /><b>2.</b> [[φλύαρος]], [[λάλος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>τανυ</i>- (<span style="color: red;"><</span> αμάρτυρο επίθ. <i>τανύς</i> <b>βλ. λ.</b> [[τείνω]]) <span style="color: red;">+</span> -<i>γλωσσος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[γλῶσσα]]), <b>πρβλ.</b> <i>πολύ</i>-<i>γλωσσος</i>. Για το θ. του α' συνθετικού <b>βλ. λ.</b> [[τάνυμαι]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''τᾰνύγλωσσος:''' -ον ([[τανύω]], [[γλῶσσα]]), αυτός που έχει [[μακριά]] [[γλώσσα]], [[φλύαρος]], [[κουτσομπόλης]], σε Ομήρ. Οδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:32, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A long-tongued, chattering, κορῶναι Od.5.66.
German (Pape)
[Seite 1067] mit langer oder ausgestreckter Zunge, κορῶναι, Od. 5, 66.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰνύγλωσσος: -ον, ὁ ἔχων μακρὰν γλῶσσαν, λάλος, κορῶναι Ὀδ. Ε. 66.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à la langue allongée.
Étymologie: τανύω, γλῶσσα.
English (Autenrieth)
slender-tongued, long-tongued, Od. 5.66†.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. αυτός που έχει τεντωμένη και μακριά γλώσσα
2. φλύαρος, λάλος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τανυ- (< αμάρτυρο επίθ. τανύς βλ. λ. τείνω) + -γλωσσος (< γλῶσσα), πρβλ. πολύ-γλωσσος. Για το θ. του α' συνθετικού βλ. λ. τάνυμαι.
Greek Monotonic
τᾰνύγλωσσος: -ον (τανύω, γλῶσσα), αυτός που έχει μακριά γλώσσα, φλύαρος, κουτσομπόλης, σε Ομήρ. Οδ.
